 |
|
chyba zbyt często zastanawiam się nad życiem, a najgorsze jest to, że zbyt często je niszczę
|
|
|
|
co z tego, że posiadam ciało, które normalnie funkcjonuje, jeżeli w środku jestem martwa?
|
|
|
|
komu mam wierzyć? co nazwać zaufaniem?
|
|
|
|
mówiłaś mi, że mam się zmienić, lecz jak to zrobić, gdy od lat jesteśmy w sobie uwięzieni?
|
|
|
|
nie chcę Twoich łez, ale czasem mam chęć na nie popatrzeć, chciałabym być ich dzisiejszym powodem
|
|
|
|
los płata ludziom figle, nie czyń drugiemu co Tobie niemiłe, bo za chwile możesz sam zapłakać, tyle
|
|
|
|
odbić od tych dla których nic nie znaczysz, nie zatęsknisz za nimi, spróbuj, a zobaczysz
|
|
|
|
z życiem się przeprosić, pożegnać cały syf
|
|
|
|
pomóż mi to ja pomogę z chęcią Tobie, to szczera prawda zawarta w moim słowie
|
|
|
|
wybaczenie to podstawa mych wierzeń, zwątpienie największym z przekleństw, skarbem ludzie, którym możesz ufać, martwym ten, który nie ma ducha
|
|
|
|
w moim sercu jest miejsce ich, nie zwątpię, nie odbiorę im sił
|
|
|
|
Boże prowadź, gdy już nie mogę, gdy wątpię, gdy już nie chcę
|
|
|
|
Dodaj komentarz
