|
Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.
|
|
|
Nawet człowiek samotny nie mógłby się czuć samotny bez tła, które tworzą inni ludzie.
|
|
|
Z samotnością w sercu, z pragnieniem w głodnych oczach, z rezygnacją w dłoniach. Kocham.
|
|
|
Wystarczy jedna osoba, by ożyło pustkowie i wystarczy jej brak, aby wielkie miasto wydało się puste.
|
|
|
Jedyną rzeczą bardziej przygnębiającą od niemożności odnalezienia kogoś jest bycie nieodnalezionym.
|
|
|
Zawsze wierzyłem w głupców. Moi przyjaciele nazywają to wiarą w samego siebie.
|
|
|
Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, iż nie znają ludzi.
|
|
|
Jedyny szacunek, który jest coś wart, to szacunek ze strony nieprzyjaciela. Szacunek przyjaciół wart jest tylko wtedy, gdy wznosi się ponad ich wdzięczność, podziękowania i wszystkie bardziej prymitywne odruchy…
|
|
|
Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to, czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.
|
|
|
Nigdy Ci tego w ten sposób nie powiem, ale naprawdę cieszę się, że tylu facetów przede mną okazało Ci brak szacunku. Kiedy skutecznie zniechęcałaś się do nich, moje szanse rosły. Nie powiem nikomu, co krzyczysz w moich ścianach i jak wyglądasz rano. Jestem wdzięczny każdemu idiocie, który wepchnął Cię w moje ręce.
|
|
|
Żaden mężczyzna nie całował tak jak on. Mocno, z determinacją, jakby był na wiecznym głodzie. Ale nawet gdy przygryzał jej wargi, to delikatnie - tak, że nie czuła odrobiny bólu, tylko lekki dreszcz na plecach, ramionach, i w końcu na policzkach.
|
|
|
Lepiej wracać do pustego domu, niż do domu, w którym czeka tylko puste serce i obojętny wzrok.
|
|
|
|