 |
Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem, kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.
|
|
 |
Bo jaki jesteś ty, mój świecie? Niby wszystko takie proste, wszystko ma swoje określone miejsce. Tylko, że ja nic z tego nie rozumiem albo rozumiem, kiedy jest już za późno.
|
|
 |
Będą mi zabierać spokój w chwilach szczęścia, przypominać koszmary w snach.
|
|
 |
Ach, te bezsenne noce, kiedy w ciemnościach na wyciągnięcie dłoni dotykam swego lęku.
|
|
 |
A może nie trzeba mówić? Może trzeba coś zrobić?
|
|
 |
A jednak muszę godzić się nieustannie z własnym buntem, rozgniewanym sercem, okaleczonym ciałem, chorą duszą, samotnymi powrotami. Trzeba się z tym pogodzić, bo nie ma innej drogi.
|
|
 |
Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia ani nie podchodź cynicznie do miłości.
|
|
 |
Żeby mi się chciało tak jak mi się nie chcę .
|
|
 |
Chodź
I daj mi to coś
Co nazywasz "miłość" | WDOWA ♥
|
|
 |
Wbrew obiegowej opinii langusta żywi się wyłącznie owocami morza, choć gdyby mogła jadłaby dżem.
|
|
 |
takie małe przypomnienie . ! ja też mam uczucia ;c
|
|
 |
I znów płacze , znów przez Ciebie i znów cierpiee. Czemu mi to robisz. ? Bawi Cię .? Chcesz zaspokoić się na chwilę a potem kopnąć w dupę i powiedzieć spierdalaj . Wiesz że za każdym razem ci ulegnę prawda.? kręci cię to .? Raz zachowujesz się jakby ci zależało raz masz totalnie wyjebane na mnie. Zastanów się czzy przypadkiem mnie nie ranisz.
|
|
|
|