|
"Nie dbam już! " Krzyczy i głos jej przeraźliwie drga. Przecież nie wysłucha jej, nawet gdyby świat też wrzaskiem grzmiał. On ma w rękawie całą talię kart. Nie wie, że ona to as. Więc patrzy jak łka. Myśli, że Joker zdobył świat. /just_love.
|
|
|
Oczy moje miałeś na własność przecież. Spojrzenia mi kradłeś, jakby Twoimi były. Wiem, że wiesz. Wiem, że tak spoglądać chcesz. Wybacz, nie popatrzę już tak. Przyglądaj się temu pustkowiu sam. /just_love.
|
|
|
Nie jest łatwo być tym, kto odchodzi, ale nie jest też łatwo być tym, który zostaje. / Grey's Anatomy
|
|
|
Jeśli jej oczy widzą tylko ciebie, nie musisz się martwić o tego, kto spogląda na nią. / net
|
|
|
2020 - kończ waść, wstydu oszczędź. Strzępy ludzkich zachowań na potęgę zawalają ulice, w śmieciach nie mieszczą się już kartony bzdurnych zachowań. Między blokami zgubiły się odruchy dobre i szczere, gonią się dramaty milowymi krokami, gardła spłukane wyją z niemocy każdego ranka, nocą spływa na wszystkich tragedii trzask, a później cisza i tępe oczy wpatrzone w zegary. Niech mija ten czas. Pójdź, odejdź, nie wracaj. /just_love.
|
|
|
Teraz już tylko niebo oczom moim sprzyja. Jakby gwiazdy konstelacją nadzieję mi pisały. Bo wszędzie indziej zima, skóra i myśl chłodem się stały. Każda pora roku wydaje się być nami. Kąt każdy, bruk i ulica. Tylko niebo inne jest, nowe i ciche. Przy Tobie spojrzenia moje w przepaść spadały. Tylko ciemność znały, kładąc się pod Twoimi stopami. Dziś nadzieję mi gwiazdy w oczach odbijają. Wszystkie moje spojrzenia drogą mleczną się stały. Usta moje z uśmiechem wreszcie się spotkały. Oczy moje niebem. Dziękować nie będę. /just_love
|
|
|
Kochać potrafi dopiero ten, kto nie czuje już w sobie żadnej pustki ani braku. / Beata Pawlikowska
|
|
|
Całowałbym cię bez końca. / Stanisław Wyspiański
|
|
|
Dobrzy ludzie nigdy o siebie nie dbają. Tak jakby naprawdę nie byli dla tego świata. / Maria Dąbrowska
|
|
|
Czy ja jeszcze w ogóle potrafię kochać, zatracić się całkowicie, rozpuścić się w drugiej osobie, nie zważać na rozsądek? / Maciej Piotr Prus
|
|
|
Przestań pukać do drzwi, których nikt nie otwiera. Bo ile można się upokarzać? Ile jeszcze warstw godności ścierać? / Tomasz Antosiewicz
|
|
|
|