 |
|
Ciągle na coś czekamy, nieustannie za czymś gonimy, wciąż do czegoś się spieszymy. Co takiego znajduje się "gdzieś tam" czego nie możemy mieć teraz? Po co ta wieczna pogoń za czymś, czego bliżej nawet nie da się określić? Przecież dziś może przejechać nas samochód albo meteor spaść na głowę. Jutro może być już na wszystko za późno, trzeba żyć tak, jakby wcale miało go nie być.
|
|
|
|
Wszyscy boimy się popełnić błąd, to oczywiste. Jednak strach aby znowu czegoś nie schrzanić może sparaliżować nasze działania i przeszkodzić w realizacji wyznaczonych celów, poza tym nie pozwala na ryzyko a wiadomo że kto nie ryzykuje zwykle nie ma nic. Błędy i tak będziemy popełniać, nie ma człowieka, który opanowałby do perfekcji sztukę ich unikania. Błędy uczą, to fakt, można nawet powiedzieć że to dzięki nim zdobywamy życiowe doświadczenia i łatwiej radzimy sobie w określonych sytuacjach.
|
|
|
|
Skończ to, bo inaczej on Cię zniszczy. Już i tak jesteś na granicy bycia wrakiem. Skończ to, bo inaczej będziesz żywym dowodem na to, że może pęknąć serce. Z miłości lub nienawiści, ale może.
|
|
|
|
Czasem czuję się jak Alicja, zagubiona w świecie trudnych dorosłych spraw. momentami chciałabym uciec w inny zaczarowany świat, ale to nie takie proste. trzeba walczyć, walczyć o wspaniałe życie, mimo przeciwności i kłód rzucanych pod nogi. może mnie to kosztować wiele ale znajdę swoje zaczarowane miejsce i złapię tego białego królika zwanego szczęściem, i będę królową zamku zwanego życiem.
|
|
|
|
Nie ma pocieszenia w prawdzie. Ból jest wszystkim, co odnajdziesz.
|
|
|
|
prawda boli, szczerość rani, kłamstwo uzależnia.
|
|
|
|
Inny błąd, jaki może popełnić kobieta, to opowiadanie o swoich kompleksach.
|
|
|
|
Wszystko się kiedyś skończy, ból także.
|
|
|
|
Zimno fizycznie, psychicznie, emocjonalnie.
|
|
|
|
Nocą najlepiej się wspomina, najlepiej się rozmawia, najlepiej się rozkminia.
|
|
|
|
Może jutro będzie jaśniej, cieplej, bezpieczniej, może będzie lepiej.
|
|
 |
|
Umierałam z tęsknoty kilka miesięcy, później nauczyłam się z nią żyć. Płakałam przez kilkanaście tygodni, później zabrakło mi łez. Czekałam też przez wszystkie te dni, ale wiesz, teraz chyba straciłam na to wszystko siły. Jestem zbyt zmęczona aby nadal wypatrywać przez okno Twojego przyjazdu, aby czekać na wiadomość. Coś musi się wreszcie skończyć. Nie chcę się z Tobą żegnać, bo mimo wszystko nie wyobrażam sobie bez Ciebie życia, ale wiem, że tak po prostu wreszcie trzeba. Inaczej żadne z nas nie da rady zacząć wszystkiego od nowa. Ciągle będziemy tkwić w czymś czego nie ma, a to bez sensu. Oboje to wiemy. Czas więc skończyć się oszukiwać, musimy ruszyć do przodu i Ty i ja, jednak już całkowicie osobno. To pewnie znów będzie bolało, ale to jedyne wyjście, teraz już to wiem. / napisana
|
|
|
|
Dodaj komentarz
