 |
|
Tylko niekochani nienawidzą. / C. Chaplin
|
|
|
 |
zabierz mnie z tego miejsca. ja się w nim duszę, umieram, rozumiesz? czuję, jak opadam z sił, a ciało bezwładnie więdnie. potrzebuję to przetrwać. ten czas, kiedy moje serce przestaje bić, a dusza odchodzi na wieczny spoczynek.
|
|
|
|
"drogą do szczęścia jest stawanie się kimś lepszym niż wczoraj"
|
|
Komentarze zablokowane
Link
|
|
|
 |
|
Najzwyczajniej w świecie chciałabym od tego odpocząć.
|
|
|
|
Oszaleć, zabić się, czy ciągnąć dalej?
|
|
|
|
A potem.. po prostu wrócić do swojego starego życia, które na pewno się zatrzymało i czeka na mnie, bo nikt inny tego gówna w moim zastępstwie nie dotknie.
|
|
|
|
Jeśli to jest coś warte, to nigdy nie jest za późno, ani nigdy za wcześnie jak w moim przypadku, by być osobą, którą chcesz być. Nie ma limitu czasu. Przestajesz, kiedy chcesz. Możesz się zmienić albo nie. Tu nie ma zasad. Możemy uczynić z siebie coś najlepszego lub najgorszego.
|
|
|
|
sprawiasz, że chcę umrzeć
|
|
|
|
And nobody knows and nobody cares what she hides inside her mind. under her dress, carved in her thighs.
|
|
|
|
"W życiu niezbędna jest RÓWNOWAGA. To znaczy – jeśli pogodziłeś się z rodziną i masz szczęśliwy związek, to w pracy musi Ci iść tak źle, że grożą Ci zwolnieniem (nawet jeśli jeszcze nie zacząłeś). Jeśli masz szczęście w miłości, oraz całkiem znośnie idzie Ci w pracy, to jest szansa, że w rodzinie coś się zjebie. Zaś jeśli rodzina Cię wspiera, oraz realizujesz się w pracy – prawdopodobnie skończysz w domu, z którego śmierdzi kocim sikiem." / mrofisko.blog.pl
|
|
|
|
Dodaj komentarz
