 |
|
Spotykam znajomych sprzed lat, wydają się idealni. tak, teraz już tak. Oni byli idealnie nieidealni, wiesz ? Wszystko robili inaczej niż trzeba, na przekór wszystkiemu i wszystkim, wbrew pieprzonym zasadom . Dlaczego ? Bo tak chcieli, chcieli przestać być traktowani jak wszyscy, przestać być nic nie znaczącą jednostką, taką samą jak miliony, która przestrzega ustalonych norm i zasad. Działali wspólnie, mieli siebie a to było największą motywacją. Nic nie było w stanie ich ograniczać. W przeszłości, kiedy byli nastolatkami, ludzie traktowali ich tylko jak parę gówniarzy z bidula. Patrząc teraz na nich, widzę że pokazali całemu światu, że razem mogą wszystko,bez kasy i możliwości na cokolwiek na starcie,dali radę. Dziś tworzą wspaniałą rodzine,mają prace i dziecko- skarb, dla którego robią wszystko, by miało to czego oni nigdy nie mieli. Wspominam i przypomniałam sobie ich ulubiony cytat, właściwie motto " Nawet jeśli wszyscy już w ciebie zwątpili Pokaż że się mylili " ...
|
|
 |
|
"Dla niego tęsknota oznaczała dotkliwy brak kogoś – nigdy „czegoś” – związany z tym niepokój, niespełnienie, nerwowość, czasami bezsenność i ogólne poczucie niepełności w życiu." -
Autor: Janusz Leon Wiśniewski, Bikini
|
|
|
|
Brakuje mi jego miłości i tego, że zawsze był przy mnie. Bez niego czuję się samotna a przecież wydawało mi się, że bez problemu mogę normalnie bez niego żyć. Teraz już mam co do tego wątpliwości, ponieważ brakuje mi nawet tego, że codziennie rano robił mi kawę a wieczorem puszczał nudne filmy przy których zawsze zasypiałam.
|
|
|
|
Co jest większym dowodem miłości? Bezgraniczne zaufanie czy zdolność do wybaczania? / your_abstraction
|
|
|
|
Czasami coś we mnie tak chce, by nie było przy mnie nikogo. Bym była sama i pochłaniała mnie pusta samotność. | Ciagnij_Sie ♥
|
|
|
|
nienawidzę tych wspomnień, które mieszają mi w głowie. próbują zepsuć mi to, czego chcę teraz. próbują przywołać we mnie tamte uczucia z przeszłości. chcą żebym przez chwile poczuła się tak jak wtedy, żebym poczuła jak bywało cudownie. wrzucają mi do głowy pytanie " czemu pozwoliłaś sobie stracić tą najcenniejszą rzecz w życiu - przyjaźń drugiego człowieka " . a ja zwyczajnie nie potrafię odpowiedzieć sobie na to. wciąż myślę , wspominam, pytam dlaczego i nie wiem. coś się stało, coś pękło, ktoś odszedł, zostałam sama.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
