 |
|
nigdy nie pytaj mnie , czy ' już tęsknię '. . ja tęsknię zawsze ! nawet , gdy jesteś tuż obok . . bo wiem , że w końcu przyjdzie moment , gdy zostawisz mnie i pójdziesz w swoją stronę . .
|
|
 |
|
Podróżuję po to by w tłumie mignęła mi Twoja twarz.
Do domu wracam tylko po to by paść na kolana i wrzasnąć w dywan: 'Boże, oddaj mi go
|
|
 |
|
` Zarzuć kieckę , pierdolnij make-up , ubierz najwyższe szpilki i
wypierdalaj na balet .
|
|
 |
|
' wracałam sama z dworca po ciemnych ulicach. nie obchodziło mnie to, że może mi się coś stać. jednak w moich myślach przewijały się wspomnienia i pytanie bez odpowiedzi: " dlaczego? "
|
|
 |
|
To straszne uczucie, gdy więzy uczucia wypalają się. Koniec spojrzeń, uśmiechów, tajemnic. I znów pustka. Kurczowo próbuję zatrzymać resztki fascynacji, czepiam się każdej jej części - ale to na nic - wymyka mi się
|
|
 |
|
Siedząc w nocy na parapecie zastanawiałam się czy Ty przez jedną jedyną sekundę zatęskniłeś za mna, za moimi żartami, dziwnymi pomysłami. Czy przez tą jedną sekundę poczułeś tęsknotę za mną i powiedziałeś szeptem :"brakuje mi jej".
|
|
 |
|
I choć tyle razy mnie skrzywdziłeś i tyle razy się na tobie zawiodłam...Mimo że tak bardzo jestem dla ciebie obojętna to nadal Cię kocham , nie wiem dla czego? Nawet nie jesteś wart kogoś takiego jak ja.
|
|
 |
|
i nawet nie wiesz jakie to fajne,
gdy bawię się twoimi policzkami,
łapiąc je w ręce, przyciągając twoją twarz ku mojej
i czule całować. bezcenne uczucie.♥
|
|
 |
|
nauczyłem się kochać tajemniczość . ona jedna chyba może życie nasze uczynić niezwykłym i cudownym . najpowszedniejsza rzecz zyskuje urok , gdy się ją zachowuje w tajemnicy .
|
|
 |
|
Ja wcale nie upadam, czasem tylko jestem trochę słaba. Ja wcale nie czekam, czasem tylko lubię usiąść przy oknie. Ja wcale nie kłamię, czasem tylko próbuję zmienić prawdę. Ja wcale nie wspominam, czasem tylko myśli biegną w złą stronę. Ja wcale nie myślę, czasem tylko nie mogę zasnąć. Ja wcale nie tęsknię, czasem tylko czuję się samotna.
|
|
 |
|
Chciałam Ci podziękować za chwile namiętne jak ostatni pocałunek , które teraz zostały zastąpione przez burzliwe chmury łez i cierpienie w lewym przedsionku serca.
|
|
 |
|
Całe życie czekamy na nadzwyczajnego człowieka,
zamiast zwyczajnych ludzi przemieniać w nadzwyczajnych
|
|
|
|