 |
Już nawet nie pamiętam, kiedy straciłam nadzieje. Takich rzeczy nie zapisuje się przecież w kalendarzu.
|
|
 |
w głowie myśli samobójcze , z pełną agresją wśród tłumu podróżuję.
|
|
 |
przez życie z podniesioną głową , nawet jeśli boso i ubogo trwaj w tym a kiedyś będzie Tobie błogo.
|
|
 |
stała nad przepaścią i myślała : " kazali iść do przodu " , zamknęła oczy i leciała niczym anioł .
|
|
 |
zamknięte problemy w jednej małej osóbce , czekają na swój koniec.
|
|
 |
wciąż trwam w tej cholernej zagadce , chce wszystko sprostować lecz emocje bujają się jak dzieciak na huśtawce.
|
|
 |
"Nie wiedziałam, że tak długo mi zajmie pozbieranie się po tym wszystkim. W sumie.. nadal to trwa."
|
|
 |
ciężko jest , ale damy radę.
|
|
 |
odebrano mi marzenia , plany , nadzieję a bez tego nie można żyć.
|
|
 |
Za dużo się teraz dzieje.
|
|
 |
a po wszystkim następuje cisza... to właśnie ona nie pozwala mi zapomnieć.
|
|
 |
mam nadzieję, że jak titanic, niedługo i ty dotkniesz dna.
|
|
|
|