|
Jeśli kogoś kochasz, to jeszcze nie znaczy, że Bóg ma w swoich planach, żebyście byli razem.
|
|
|
Wszystko sprowadza się do ostatniej osoby, o której myślisz przed snem. Właśnie tam jest Twoje serce.
|
|
|
Każdy zasługuje na odrobinę luksusu jakim jest spokój. Niekoniecznie święty ale spokój. Wiesz, jakieś plany na przyszłość, nie na życie, chociażby na jutro. Tak żyją normalni ludzie. Wiedzą co będzie rano, gdzie będą, jakie zakupy zrobią, o której wrócą do domu i co zjedzą na kolacje. Takie drobiazgi - może się wydawać - jednak z tego składa się świat. A życie ze mną? To niekończący się chaos, bałagan uczuć i myśli które są przelotne i porozrzucane jak przedmioty po domu. To bezustanna niewiadoma. Mnie trzeba ciągle łapać żebym gdzieś nie zniknęła, na przykład we własnym umyśle czy innym podejrzanym miejscu. Trochę w tym szaleństwa, trochę dziwaczności ale chyba najwięcej rozpaczy. Trzeba mocno kochać, żeby żyć z kimś kto każdego dnia jest wulkanem gotowym do wybuchu.
- Moja dusza pachnie Tobą
|
|
|
- Dlaczego jesteś nieszczęśliwy?
- Problem nie w tym, że jestem nieszczęśliwy, lecz tylko w tym, że nie jestem szczęśliwy. Brak szczęścia to nie jest od razu nieszczęście. Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ciebie już nie ma, może nigdy nie będzie, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie; niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć.
- Piotr Adamczyk "Pożądanie mieszka w szafie”
|
|
|
Kiedy spotkasz prawdziwą miłość, przez całe życie będziesz do niej wracać. Nie uciekniesz od przeznaczenia
|
|
|
Otwierać po raz kolejny ten sam rozdział w swoim życiu.Popełniać po raz kolejny te same błędy.Ponosić po raz kolejny te same konsekwencje.Trzeba być nienormalnym żeby to zrobić.Trzeba być zakochanym,aby się na to zdecydować.
|
|
|
- Uzależniłem się - mruknął. - Uzależniłem się od Twoich słów. Od Twojego ciepła, które jest dla mnie jak błogosławieństwo. Od Twoich oczu, w których ciągle widzę cień uśmiechu. Od Twoich warg, których słodki posmak ciągle czuję gdzieś w zakamarkach mojego umysłu. Od myśli, które ciągle krążą wokół Ciebie. - I wiesz... Boję się tego. Boję się, że znikniesz. Że będę musiał jakoś bez Ciebie wytrzymać. Że będę musiał wrócić do tego, co było wcześniej. Do mroku myśli i cienia wspomnień. Do monotonnych dni i nieprzespanych nocy, spędzonych na myśleniu "co by było gdyby". Do melancholii. Do istnienia i nieżycia. Do tylko funkcjonowania.
|
|
|
"Tak naprawdę oboje nie potrafimy z siebie zrezygnować. Niby poszliśmy do przodu, niby wybraliśmy inne ramiona i drogi w zupełnie różnych kierunkach, a mimo to co jakiś czas obracamy się przez ramię do tego co było. Wtedy widzę nas i na chwilę muszę się zatrzymać, a przecież inni idą do przodu. Wtedy stoisz ja i Ty i niby jest dobrze, ale oboje robiąc kilka kroków znowu robimy przerwę na obrót. Coś nie pozwala nam zrezygnować."
|
|
|
"Wraca się jedynie do tych,których się kocha.Nie wraca się tam,gdzie jest się tylko kochanym.Wraca się wyłącznie do tych,których się kocha.Albo nie wraca się nigdzie i do nikogo." Leopold Tyrmand
|
|
|
Słyszałem wiele takich tekstów przez całe życie typu: -Człowiek się uczy na błędach. -Co nie zabije to wzmocni. -Podróże kształcą. To wszystko nieprawda. Nie podpisałbym się pod tym i moim dzieciom bym tego nie powiedział. Bo jestem psychologiem od 25 lat i znam ludzi, którzy potrafią 10 lat walić głową w ścianę. I ciągle są zdziwieni, że ich głowa boli a ściana stoi. Także człowiek się uczy na błędach wtedy kiedy wie, że je popełnia. Podróże kształcą? Tak, ale tylko wykształconych ludzi. Ludzie jadą do Egiptu, stoją pod piramidami i mówią: Patrz jaka niska, wyższa się wydawała. I to jest koniec refleksji na temat 3 tysięcy lat historii. Jadą do Meksyku i na pytanie 'Jak było?' mówią: Meksyk jak Meksyk ciepło było. [...] No i co nie zabije to wzmocni, to nieprawda. Co nie zabije to, nie zabije, wcale nie musi wzmacniać. Potrafi sponiewierać i zostać na całe życie. Jacek Walkiewicz
|
|
|
"Jest tylko ona, ona u mojego boku, tu i teraz, i tylko to się liczy. Tu i teraz. A to, kim była dawniej, gdzie była dawniej i z kim była dawniej, to nie ma żadnego, najmniejszego znaczenia. Teraz jest ze mną, tu, wśród was. Ze mną, z nikim innym. Tak właśnie myślę, myśląc wciąż o niej, nieustannie myśląc o niej, czując zapach jej perfum i ciepło jej ciała. A wy udławcie się zawiścią." Andrzej Sapkowski
|
|
|
Dlaczego nie powiedziałem jej tego wcześniej? Dlaczego tak długo z tym zwlekałem? Dlaczego nie mówiłem jej tego przez całe życie? We wszystkie te dni, kiedy miałem co innego do roboty. We wszystkie te dni, kiedy wybierałem się gdzie indziej. Podczas gdy powinienem być razem z nią. Dziękując za to, że mnie kocha.
|
|
|
|