 |
|
Nie przyzwyczajaj się do mnie, nie zapamiętuj mojej twarzy, nie pamiętaj ile łyżeczek cukru wsypuje do herbaty, zapomnij jak się ruszam, jak ubieram, jak pachnę. Nie przyzwyczajaj się do mnie - ja mam w zwyczaju uciekać.
|
|
|
|
Połamało mi się życie w drzazgi, połamało strasznie i Panu powiem, ze łzami, że... jestem więcej niż nieszczęśliwa.
|
|
|
|
Wiesz co ci powiem? Spróbuj!
Może ktoś da ci więcej,
będzie kochał goręcej,
proszę, spróbuj, przekonaj się,
ja mam czas, ja poczekam
|
|
|
|
Jak mam żyć, żeby to było dobre życie? Wciąż próbuję postępować właściwie – i wciąż popełniam błędy, mylę tropy.
|
|
|
|
Zabawne uczucie: kochać - pamiętając barwę oczu, zapach włosów, kształt blizny na kciuku prawej ręki. Zapomnieć adres, głos, śmiech. Kochać, a nie spotkać się nigdy więcej. W sumie to mało śmieszne
|
|
|
|
Przepraszam dawną miłość, że nową uważam za pierwszą.
|
|
|
|
coś się skończyło,
nic się nie chce zacząć.
|
|
 |
|
każdy człowiek z osobna odpowiada za swe czyny
|
|
|
|
Ale puste wieczory, podczas których teoretycznie może zdarzyć się wszystko, a nigdy nic się nie zdarza, są nie do zniesienia.
|
|
|
|
Mnie o uczuciach trzeba zapewniać, utwierdzać, dowartościowywać. Bo ja wątpię, nie wierzę, uciekam. Taką niepewną osobą jestem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
