 |
|
Choć domyślam się, że wiele razy witał Cię strach.
Mimo wszystko niosę w sobie nadzieję
Dla Ciebie, z myślą o Tobie,
Ponieważ wiem, że wierzysz we mnie.
|
|
|
|
Przeklinam dzień kiedy zwątpiłam w swoją przyszłość..
Nie wiedziałam co mam zrobić, chciałam tylko zniknąć..
|
|
|
|
I przepraszam za to, że nie potrafię uciec stąd,
Bo zamykam drzwi na klucz, tłumiąc w sobie złość.
|
|
|
|
Tak to jest, że serce przestaje pompować krew,
Lekiem na to wszystko jest popaść w długi sen,
A ja znikam jak mgła i unoszę się w przestrzeń,
Potem upadam jak Ikar, budując kolejną klęskę.
|
|
|
|
Sygnał dzwonka sms, boję się co w nim zobaczę jednego jestem pewna, że to nie prośba o spacer.
|
|
|
|
Nie myśl, że wszystko moje już masz
Nie masz mnie i nigdy nie będziesz miał
Może kiedyś znowu spotkamy się
Ale dziś czegoś innego chcę...
|
|
|
|
My chcemy odnaleźć źródło, choćby brnąć pod prąd i chuj w to, że ty każdy mój krok możesz wziąć za błąd.
|
|
|
|
więc łapię chwile ulotne jak ulotka
ulotne chwile łapię jak fotka
dbam, by chwile ulotne jak notka
nie uleciały jak ulotna plotka
|
|
|
|
ile jeszcze minie dni byś przestał wytykać palcem
ile jeszcze spłynie krwi byś nie widział sensu w walce
ile jeszcze będziesz trwał, często w błędnych przekonaniach
ile jeszcze będziesz prał, brudy co nie są do wyprania
ile jeszcze będziesz wzbraniał się przed szczęściem które widzisz
ile jeszcze będziesz ganiał za tym z czego zwykle szydzisz
ile jeszcze w tobie mocy byś obudził w sobie wiarę
ile bezsennych nocy które traktujesz jak kare
i czy znajdziesz w sobie parę żeby odmienić swój los
ile jeszcze w oczach blasku i kiedy powiesz dość
ile jeszcze będzie zwycięstw, ile jeszcze twych upadków
i czy myślisz czasem skrycie by zejść pierwszy z życia statku
ile jeszcze z diabłem paktów i przekreślonych przyjaźni
ile jeszcze chowasz zła w zakamarkach wyobraźni
ile jeszcze w tobie dobra czy nadzieja gdzieś się tli
nim odkupisz własne winy ile jeszcze minie dni
|
|
|
|
Tutaj gdzie żyjemy nie ma słońca bóg o nas zapomniał, tutaj gdzie żyjemy oj nie ma końca cierpienia nowy rozdział ♥
|
|
|
|
Boisz się że będziesz sam radę Ci dam
musisz tylko trochę polubić ludzkość
i Ty też z kąta wyjdź dziewczyno, bo
nie grodzi Ci już dzisiaj samotność
dlatego znajdź dance floor i rzadko gadaj
zawiruj jak my ostro ♥
|
|
|
|
Obliczyłam już równanie wymyśliłam wzór kochania po przecinku bez zer w myślach liczby mi fruwały pożądanie to ułamek jest z całości biernej Pitagoras cyfr nie znał lecz cel postanowiłam wziąć przykład i wtem za x podstawiłam Ciebie a za y siebie rozwiązanie ukazało jaśniej że kalkulacja moja chłodna nie jest choć temperatura rośnie na sama myśl i wibracje czuje choć zapisać ich nie umiem poszukuje nowych wyjść czy iloczyn nasz szczęście nam da jaki procent dasz Ty jaki ja implikacją w nieskończoność która dla nas ma swój wymiar liczby pierwsze lubią wiecznie trwać
|
|
|
|
Dodaj komentarz
