 |
|
siedziałam(...) w stanie letargu,wpatrywałam się w biegnącą w oddali drogę i cierpliwie czekałam,aż moje ciało znowu zacznie normalnie funkcjonować.
|
|
 |
|
tu,gdzie każdy jest czyjąś twarzą,tylko nie swoją.
|
|
 |
|
rzeczywistość mamy smutną.
|
|
 |
|
odchodzi kiedy chce i wraca na chwile dwie.
|
|
 |
|
patrzeć,jak wszystko zostaje w tyle...
|
|
 |
|
Wpadł w kolejne gówno,z którego wyjść jest bardzo trudno
|
|
 |
|
no odpowiedz,kurwa, powiedz mi po co?
|
|
 |
|
co dzień psychika nam klęka.
|
|
 |
|
' Nie chciałam być Rambo, ale sobą; zwyczajną Ellie. '
|
|
 |
|
' Ellie mogła chodzić,mówić,jeść i pić,ale wnętrze Ellie,jej uczucia,było skazane na to,by zwiędnąć i umrzeć. '
|
|
|
|