|
Dotykam Cię. Czule, delikatnie, w duszę. Dotykam Cię tam, gdzie nigdy nikt. Tak, jak nigdy nikt.
|
|
|
Momentami mój umysł zaczyna panikować, kiedy tęsknię za Nią niewyobrażalnie mocno. Myśli rozbiegają się na wszystkie strony i nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Uspokaja mnie jedynie fakt, że w każdym momencie jest dla mnie.
|
|
|
"Możemy razem podpalić świat, albo spłonąć na ziemi wśród milionów istnień. [...] zagram z Tobą va banque. O dom, rodzinę i psa."
|
|
|
"Żyjemy na poważnie, mamy wielkie plany."
|
|
|
"[...] nie śmiał dotknąć własnego ciała. Czuł ją ciągle przy sobie; aż po czubki włosów wypełniony był owym dziwnym, cięższym od ołowiu, boleśniejszym od męki umierania, słodszym od najpiękniejszych wierszy uczuciem, jakie daje noc z kimś, na kogo czekało się przez tysiące chwil, kogo pragnęło się przez wiele bezsennych nocy, kogo widziało się w każdej na ulicy spotkanej twarzy, kogo oczekiwało się przy każdym pukaniu do własnych drzwi; przez kogo nienawidziło się nieba, ziemi i ludzi; i przez kogo kochało się wszystko."
|
|
|
Każdy pocałunek traktuj, jak małą przysięgę tego, że kocham Cię i jestem tylko dla Ciebie. Patrz na to, jak na obietnicę, że chcę dać Ci z siebie wszystko, co najlepsze.
|
|
|
"Coś mam w środku spierdolone. Na amen."
|
|
|
"Za dużo gęstych słów, by zniosły je płuca."
|
|
|
"A między niebem a ziemią trzyma mnie Twój oddech."
|
|
|
Skoro wszystko rozumie, to dlaczego nie chce przestać mnie od siebie odtrącać ?
|
|
|
Momentami ma w sobie cholernie dużo chłodu, na który nie jestem przygotowana i z którym nie potrafię sobie radzić.
|
|
|
Zbudowała szybkę z dźwiękoszczelnego szkła, grubą na parę centymetrów. Budowana z agresji i smutku, ze strachu i nieufności. Zdzieram dłonie, żeby to rozbić, ale to cholernie solidna konstrukcja. Zostawiam czerwone plany na Jej oknie i zastanawiam się, dlaczego mi nie otwiera.
|
|
|
|