 |
Tyle, ile wziąłem, tyle od siebie dałem. Ty mów co chcesz, ja jadę dalej, dalej.
Jeśli nie wierzę w siebie, to wierzę w swój talent.
|
|
 |
Bo mam ludzi, którzy dają serce na tacy jak kelner,
życie jest momentem, ej, ma być super.
|
|
 |
A tamta wóda to jedyny lek na melancholię.
|
|
 |
Bo zakładam tu tenisówki i wypierdalam stąd, co świeże powietrze, ładuję wódę w metrze, ładuję w autobusie,
o Jezusie Chrystusie, chcę uciec, bo mam tu dość, skoczę, mam tego dość co dzień.
Niem wiem co z nią, nie wiem co z nim.
|
|
 |
Triumf inaczej smakuje, kiedy brniesz pod prąd.
|
|
 |
I niech pada deszcz, upada pada grad, wstaje powódź, huragan, wieje wiatr znów, wybuch, lawina, łzy, krew i pot.
|
|
 |
I to wszystko, szczerość mi wystarczy. Jak każdy ambitny, nie poddam się bez walki.
|
|
 |
Ja znam swoje miejsce w szeregu- żołnierz, granat, upadam żeby jednak się podnieść.
|
|
 |
Ale rób tak jak Ci podpowiada serce, mimo wszystko.
|
|
 |
Ale jestem tu przez decyzję i nigdy mi nie wmówisz, że zgubiłem ambicje.
|
|
 |
A mam do udowodnienia jeszcze sporo.
|
|
 |
Mogę pójść, gdzie chcę teraz, Bo jak wtedy tak dziś nie szukam zrozumienia.
|
|
|
|