 |
|
A gdy nasze wargi się zetknęły, wiedziałam, że gdybym nawet dożyła setki i zwiedziła wszystkie kraje świata, nic nie da się porównać z tą jedną chwilą, gdy po raz pierwszy pocałowałam mężczyznę moich marzeń, i byłam pewna, że moja miłość będzie trwała wiecznie.
|
|
|
|
Starałem się. Próbowałem dać Ci wiele, bynajmniej tyle ile mogłem. Oddałem Tobie serce, wraz z duszą. Oddałem całego siebie. Każdą chwilę przeznaczałem, na rozmowę z Tobą. Każda nawet najkrótsza chwila rozmowy, sprawiała że uśmiech widniał na mojej twarzy. Bo Ty. Bo Ty czyniłaś mnie szczęśliwym, Twoje słowa docierały do mnie najlepiej. Każdy mały gest, sprawiał że serce biło mi mocniej. Jest jeszcze coś, o czym wiedzieć powinnaś. - Nie potrafiłem mówić `kocham` dopóki nie pojawiłaś się Ty. I wiesz, Kocham Cię, z całego serca. Obiecaj, choćby los postawił inaczej Ty ode mnie nie odejdziesz. Nie zostawisz mnie samego, obiecaj mi to. Bo to właśnie Ty dajesz blask mojemu życiu. Nie odchodź, ja bez Ciebie sobie nie poradzę./ podobno_nieodpowiedzialny
|
|
|
|
Ustami omamię Cię bez litości♥
|
|
|
|
Nie umiem Ci opisać jak się czuję gdy on jest obok. Tego nie da wyrazić się słowami, bo każde jest zbyt banalne. Jest moją krwią,która wali o żyły i napędza do życia.
|
|
|
|
Radź się przeszłości, kieruj się teraźniejszością, patrz w przyszłość.
|
|
|
|
Ty zawsze będziesz stanowić pewną część mojego życia, nawet jeśli ja nie będę jej stanowiła w Twoim życiu.
|
|
|
|
Z tylu różnych dróg przez życie, każdy ma prawo wybrać źle..
|
|
|
|
Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.
|
|
|
|
Masz złote serce i płuca wypełnione najsłodszym powietrzem.
|
|
|
|
Jak żyć, kiedy ktoś, kogo się pokochało bardziej niż samo życie, odszedł na zawsze? Co robić, kiedy nieznośny ból rozsadza serce, kiedy dusza jest niczym pulsująca rana, wciąż na nowo rozdzierana przez wspomnienia i tęsknotę? Co wtedy człowiekowi pozostaje?
|
|
|
|
To wszystko stało się tak bardzo męczące, że dziś nie wiem jak sobie z tym radzić. Mogłabym upić się do nieprzytomności i obudzić się jutro w cudzym łóżku, z wielkim kacem w głowie i jeszcze większą dziurą w sercu. Mogłabym wypłakiwać sobie oczy i drapać nadgarstki ze świadomością, że to nic nie da i jednocześnie złudną nadzieją na to, że pomoże. Mogłabym zasnąć z ogromną nadzieją na to, że już nigdy nie podniosę powiek do góry, bo życie bez ciebie nie jest moim życiem. Mogłabym napisać list albo zostawić ci wiadomość na sekretarce i zawrzeć tam wszystkie emocje, jakie w spazmach targają moją duszę. Mogłabym stanąć w twoich drzwiach i poprosić cię o zwrócenie mi siebie samej i mojego serca, które zabrałeś odchodząc. Ale nie widzę w tym sensu. Przecież żadna z tych rzeczy nie jest w stanie zwrócić mi tego, czego tak naprawdę potrzebuję. Ciebie. To najdziwniejsza zasada działania tego świata. Potrafię żyć bez serca, ale nie bez ciebie. /dontforgot
|
|
|
|
Dodaj komentarz
