|
Niczym ptak wzlecieć do nieba,
by nie widzieć piekła,
by nic nie pamiętać.
Oderwać się z piętna i z tlenem pojednać,
wzbić się ponad ten świat i tam zamieszkać. [...]
Chciałbym tak wzbić się ponad ten świat! / Buka- Chciałbym tak
|
|
|
Poniedziałki są czerwone,
smutek ma pusty błękitny zapach.
A muzyka może smakować czymkolwiek. / Nicola Morgan- Mondays are red
|
|
|
Nadzieja bywa okrutna, umiera ostatnia, lecz przez nią umierał już niejeden. / Endoftime.
|
|
|
Dzisiejsze dziś znów sprawia ból, bo nie ma w nim tych lepszych nas. / Endoftime.
|
|
|
Wieczorami będziesz myśleć o złych ruchach i źle postawionych krokach dążąc do spełnienia własnych marzeń. Będziesz obwiniać się, a gryząc wargi do krwi zagłuszać krzyk poduszką. Będziesz dusić się przeszłością, tamtym powietrzem i zapachem krążącym wokół.
Będziesz taki jak ja, wrak człowieka, już nigdy do końca nie odzyskasz tego,
co choć raz w życiu straciłeś. / Z blogu, Endoftime.
|
|
|
ostatni raz całuję usta. niestety wiem, że tak jak one już nigdy nic nie będzie smakowało mi
|
|
|
ostatni raz dotykam skóry i dokądkolwiek pójdę zapach i jej ciepło zawsze będą za mną szły
|
|
|
ostatni raz patrzę w te oczy i wiem, że ich widoku od tej chwili będzie brakowało mi
|
|
|
Kto choć raz nie przekonał się na własnej skórze o czymkolwiek,
nie ma prawa przewracać następnej strony bez przeczytania przynajmniej zdania jej wstępu. / Z blogu, Endoftime.
|
|
|
Podejdź tu i przysiądź się obok mnie, porozmawiajmy o tym, jak ciężko jest zapomnieć. Przedyskutujmy uczucia, omawiając dogłębnie każde z nich, na koniec i tak stwierdzając, że to nie ma sensu. Chcę patrząc Ci w oczy, czuć, że bariera między nami pęka. Chcę ufać. Chcę żebyś dał mi tą pewność, że już nigdy mnie nie zawiedziesz. / Endoftime.
|
|
|
Ile jeszcze możesz dać od siebie, nim zabijesz wszystko w sercu?
|
|
|
prędzej czy później to wszystko wróci. to, co tak nagle wypadło nam z rąk.
|
|
|
|