 |
|
Zapytała, co mi dolega.
- To samo, co zawsze - wyjaśniłem.
- Jesteś chory?
- Jestem smutny.
|
|
|
|
Co myśmy sobie nawzajem zrobili?
|
|
|
|
Coś się skończyło,
nic się nie chce zacząć.
|
|
|
|
Pragnąłem wracać do miejsc,
które się nie zmieniają.
Żeby wszystko czekało na mnie jak zastygłe.
Chciałem powracać do własnych uczuć,
tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało,
ale zawsze próbowałem.
|
|
|
|
Co mnie najbardziej martwi
to cały ten czas,
który straciliśmy.
|
|
|
|
Sądzisz że coś o mnie wiesz,
ale to tylko wspomnienia,
nic więcej.
|
|
|
|
Są takie dni,
że czasami nie potrafię z tym dłużej żyć.
Ale żyję ciągle.
|
|
|
|
Może tylko nam odchodzenie wydaje się straszne?
Może bardziej cierpią ci,
co zostają?
|
|
|
|
Wraca się jedynie do tych,
których się kocha.
Nie wraca się tam,
gdzie jest się tylko kochanym.
Wraca się wyłącznie do tych,
których się kocha.
Albo nie wraca się
nigdzie
i do nikogo.
|
|
 |
|
No one can make you change.
No one can stop you from changing.
No one really knows how you must change.
Not even you.
Not until you start.
|
|
 |
|
-Zatem też nie jesteś szczęśliwa, po co mamy jeszcze próbować?
-Bo cię kocham, a to że chwilowo jest źle nie oznacza, że trzeba się poddać.
|
|
|
|
Budka Suflera - Czas ołowiu
|
|
|
|
Dodaj komentarz
