 |
|
Trudno jest wracać do miejsc, w których kiedyś wydarzyło się tak wiele. [ yezoo ]
|
|
 |
|
Cz.2 Potrzebuję kogoś,kto będzie zawsze na mnie czekać i przytrzyma, kiedy ze strachu będę chciała uciekać .Potrzebuję kogoś, kto da mi pewność, że zrobi wszystko, aby mnie nie zranić. Kogoś, kto udowodni mi, że jeszcze potrafię zatrzymywać ludzi. Po prostu potrzebuję kogoś, kto pokocha mnie taką jaką jestem, ze wszystkimi spekulacjami, depresjami i dziwactwami. Potrzebuję kogoś dla kogo będę ważna, kogoś, kto będzie za mną tęsknił i czuł całym sobą,że jego życie byłoby puste, gdybym zniknęła. Chciałabym, aby w moim życiu pojawił się kiedyś ktoś od kogo nie usłyszę tak łatwo '' żegnaj '' a jedynie słowa '' jesteś taka, jakbym chciał '' Potrzebuję tego. Zbyt często w swoim życiu czekałam na ludzi lub walczyłam o ich obecność. Zbyt często przegrywałam. Dłużej tak nie chcę, nie potrafię, nie mogę. Cholera, nie dam rady. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.1 Mnie chyba trudno kochać. Ludzie zbyt często, zbyt szybko i łatwo ze mnie rezygnują, zamykają rozdział, w którym byłam obecna, zastępują kimś innym, odchodzą. W moim życiu nie pojawił się jeszcze mężczyzna, który oszalałabym dla mnie i postawił wszystko na jedną kartę. Być może spowodowane jest to faktem, że raz zraniona, nie dopuszczam do siebie zbyt wiele osób. Być może sama nie daje sobie, ale i komuś szansy, aby mnie mógł szczerze i prawdziwie pokochać. Być może dopuszczam do siebie nieodpowiednie osoby. A może po prostu trudno mnie kochać? Zaakceptować mnie taką pełną obaw, smutku i niepewności. On przecież też nie potrafi mnie kochać. Zrezygnował ze mnie już raz i czuję, że bez zawahania zrobi to znowu. Sama zastanawiam się, czego mi brakuje, co robię źle. Zawsze przecież staram się jak potrafię najlepiej, ofiarowuję swoje serce na dłoni. Zbyt często jednak jest ono niedocenianie, ranione i przechodzi się obok niego obojętnie. Potrzebuję kogoś, kto mnie przygarnie do siebie.
|
|
 |
|
i znowu kurwa nie wyszło.
|
|
|
|
W końcu nadeszła chwila, w której poczujesz to, co ja. Zrozumiesz jak wiele tracisz, co umyka ci sprzed nosa i jak głupi musiałeś być wcześniej, gdy obojętnie omijałeś to uczucie. Będziesz prosił, będziesz się starał, będziesz myślał, a co najgorsze - nie będziesz umiał przestać. Zniżysz się do tego poziomu, co ja wcześniej, upadniesz niżej, niż myślałeś, że to możliwe, stoczysz się nawet pod samo dno. Będziesz przegrywał. Będziesz stawiał wszystko na jedną kartę, a później odchodził z niczym. Będziesz płakał, krzyczał i dusił się od środka. Będziesz rzygał tą miłością. I wiesz co, to będzie bolało, cholernie mocno bolało. Będziesz próbował powiedzieć mi, co czujesz, a mnie już nie będzie. Bo właśnie przestałam na Ciebie czekać. [ yezoo ]
|
|
|
|
Cz.4 Czasami czuję jakbyś był moim więzieniem, do którego jestem przymocowana kajdanami, które uniemożliwiają podjęcie jakiejkolwiek decyzji. Paradoksem jest jednak to, że jesteś też moją wolnością. Kimś, czyja obecność dodaje mi skrzydeł i pozwala głęboko i spokojnie oddychać. Może właśnie również z tego powodu trwam jeszcze przy Tobie i znoszę to wszystko. Sama nie wiem, co mnie tak kurczowo przy Tobie trzyma, ale wiem, że wygrywa z rozsądkiem. Ciekawe tylko jeszcze jak długo. Nie pozwól żebym dalej się tak zadręczała, ani nie rezygnuj znowu ze mnie. Pomóż mi o nas zawalczyć. Sama już nie dam dłużej rady, naprawdę. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.3 Tymczasem, mój los i moje uczucia złożone są w Twoich dłoniach. To przecież od Ciebie i od jednej Twojej decyzji zależy wszystko. Jeśli zdecydujesz się zrezygnować i skończyć to co jest teraz, nie będę miała na to żadnego wpływu. Będę musiała przecież zaakceptować Twoją decyzję. Wiesz, że dla mnie będzie to pewien wyrok? Jestem zmęczona tym, że nie mam na nic żadnego wpływu i jedyne co mogę robić to czekać, czekać i tylko czekać. Prawie wszyscy powtarzają mi, że najwyższy czas już zrezygnować, że zrobiłam wszystko, co zrobić mogłam. Tylko ja nie potrafię odpuścić i brnę w to dalej, chociaż coraz mniej w tym sensu. Po prostu nie wiem jak to zrobić. Przez ostatnie kilkanaście miesięcy moje życie się bardzo przewartościowało przez Twoją osobę i nie potrafię zrezygnować z czegoś z czym wiąże się tak wiele wspomnień i niespełnionych marzeń. Ale żyć tak jak jest teraz, również nie mam siły.
|
|
|
|
Cz.2 Może to dlatego, że z miesiąca na miesiąc coraz dłużej czekam i coraz bardziej oczekuję od Ciebie znaków, że jestem dla Ciebie ważna. Może to dlatego, że się ich nie doczekuję. Wiesz, ostatnio nie jestem zbyt silna, ani dumna z tego, że tak właśnie ze mną jest. Staram się ciągle iść do przodu, ale to wcale nie jest takie łatwe. Męczy mnie ta niepewność i ten nieustanny strach. Jestem zmęczona tym, że tak często zmieniasz swój stosunek do mnie. Tak szybko przechodzisz z troski o mnie do obojętności. Ostatnio wiesz, tej obojętności jest o wiele za dużo. To boli. Czuję się zagubiona i niedoceniana. Kurcze, naprawdę nie oczekuję niczego szczególnego, ale czasami potrzebowałabym usłyszeć kilka ciepłych słów, szczególnie teraz, gdy zaczyna brakować mi już siły. Dużo jeszcze zniosę z Tobą i dla Ciebie, ale chcę czuć, muszę czuć, że Ty chcesz tej obecności w swoim życiu, rozumiesz mnie?
|
|
|
|
Cz.1 Potrzebuję porozmawiać z Tobą, wysłuchaj mnie proszę. Nie wiem co dokładnie zmieniło się w ciągu tych ostatnich tygodni, ale nie wytrzymuję już tego jak jest. Coraz bardziej mi Ciebie brakuje i nie potrafię tej tęsknoty w żaden już sposób zagłuszyć. Cholera ja wiem, że nie powinnam się przyzwyczajać do Twojej obecności, bo w każdej chwili możesz przecież znowu zniknąć. Tylko wiesz, przywiązuję się znowu, coraz bardziej, mocniej. Co tydzień czekam na nasze spotkanie, a kiedy do niego czasem nie dochodzi, czuję się smutna i rozczarowana jak małe dziecko. Każdego dnia czekam na krótką wiadomość od Ciebie czy dłuższą rozmowę. Coraz rzadziej się tego doczekuję i nie wiem co się dzieje, ogarnia mnie strach i przerażenie, że znowu oddalasz się ode mnie, a ja już nie wiem co mogę zrobić, aby Cię zatrzymać. Ostatnio wiesz, czuję się coraz bardziej samotna, czasami nawet wtedy, kiedy bywasz obecny.
|
|
|
|
Każdego dnia uświadamiam sobie, że czekam i będę czekać na Ciebie. Już z tym nie walczę. Tak po prostu chyba musi być. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Dodaj komentarz
