 |
|
Czy Cie nadal kocham? Nie wiem, pewnie tak. Ale pogodziłam się już z tym, że nie jest pisane nam być razem. Nie jestem najszczęśliwsza na świecie, ale też nie siedzę w kącie i płacze. Próbuje żyć dalej.
|
|
|
|
... I NAGLE RODZI SIĘ TA PIEPRZONA POTRZEBA, ŻEBY Z KIMŚ BYĆ, BO SAMEMU NIE DAJE SIĘ RADY.
|
|
|
|
Nie gryzę. Jeśli nawet, to obiecuję, że będzie Ci się podobać.
|
|
|
|
Przyzwyczajenie to siła, która nie pozwala nam zapomnieć i powiedzieć "koniec".
|
|
|
|
Może i nie dorosłam wtedy jeszcze do budowania dojrzałego związku. Ale nie zarzucisz mi, że nie kochałam cię całym swoim niedojrzałym sercem.
|
|
|
|
ale mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucę,
zapomniałam uczuć i teraz znów się ich uczę!
|
|
|
|
ale mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucę,
zapomniałam uczuć i teraz znów się ich uczę!
|
|
|
|
Przyzwyczaiłam się, że ludzie, na których zależy mi najbardziej, zwyczajnie odchodzą. Zostawiają mnie dla własnego szczęścia. Mają gdzieś moje życie i moje problemy. Nie obchodzi ich to, że dla nich byłam gotowa skoczyć w ogień, poświęcić wszystko, co mam. I to jest trochę przykre.
— trochę bardzo..
|
|
|
|
Mam ochotę zniknąć na kilka dni i pokazać ci, że wcale nie jestem na stałe.
|
|
|
|
Chciałabym się do kogoś przytulić. Czasem ta ochota nachodzi mnie w środku jakiejś ważnej lekcji, momentami, kiedy piję poranną herbatę. Nawet, gdy czytam książkę,chciałabym aby ktoś podszedł i mnie przytulił. Chociaż to trudne, chciałabym znaleźć kogoś, kto spojrzy w moje oczy i będzie wiedział ,że mój umysł krzyczy 'podejdź i mnie przytul ,bo za chwilkę się rozpłaczę'. Ale nie mam nikogo takiego.
|
|
|
|
Serce jej popękało, w Paryżu nad Sekwaną.
|
|
|
|
- Do cholery, weź się w końcu odnajdź, zagubiona to Ty jesteś całe życie!
|
|
|
|
Dodaj komentarz
