 |
(...) zaufanie do siebie. To jeden z największych
życiowych kapitałów: ufać sobie, dam radę.
- A jak nie?
- Dam.
- A jak nie?
- Dam.
- A jak upadnę?
- To się podniosę.
- A jak się nie podniosę?
- To sobie poleżę.
|
|
 |
(...) zaufanie do siebie. To jeden z największych
życiowych kapitałów: ufać sobie, dam radę.
- A jak nie?
- Dam.
- A jak nie?
- Dam.
- A jak upadnę?
- To się podniosę.
- A jak się nie podniosę?
- To sobie poleżę.
|
|
 |
"Kontakt bez kitu ot tak się urwał i obcy dla siebie
jesteśmy tak nagle. Życie rzuciło nas po kątach..."
|
|
 |
Idź wyprostowany wśród tych, co na kolanach.
|
|
 |
-Co zrobisz, gdy odejdę?
-NIC.
-Naprawdę nie pobiegniesz za mną?
-To byłoby bezcelowe.
-Więc co zrobisz?
-Pozwolę popełnić ci błędy a kiedy zrozumiesz,że u
mojego boku jest twoje miejsce udam, że nic się nie
stało i zaczniemy od nowa.
|
|
 |
Nic tak nie irytuje ludzi, którzy chcą ci obrzydzić życie,
jak to, że zachowujesz się, jakbyś tego nie zauważał.
|
|
 |
Czasami musisz być daleko od ludzi których kochasz. Ale to nie oznacza że kochasz ich mniej. Czasami to sprawia że kochasz ich nawet bardziej.
|
|
 |
tym co po nich zostało, była stara ławka w parku. stała tam nadal, chociaż oni przeminęli.
|
|
 |
Nie boisz się ciemności, boisz się tego co może w niej
być. Nie boisz się wysokości, tylko tego, że spadniesz.
Nie boisz się ludzi, którzy są dookoła Ciebie,boisz się
ich reakcji. Nie boisz się miłości, boisz się, że nie
będzie ona odwzajemniona. Nie boisz się odejścia, boisz
się, że nie przyzwyczaisz się do tego, że jego już nie
ma. Nie boisz się znowu próbować, boisz się, że
skończy się tak jak poprzednio.
|
|
 |
Potrzebowaliśmy czasu ,a teraz czas nas niszczy..
|
|
 |
"Ty we mnie widzisz, tylko co widzieć chcesz,
nie jestem z przezroczystych ludzi, dobrze wiesz".
|
|
 |
.''I dawała mi te szanse nie raz, bym się pozbierał,
żebym wstał, zobacz wstałem, ale Ciebie już nie ma.''
|
|
|
|