 |
|
Ona miała smutne niebieskie oczy i dziurę w klatce piersiowej. Podobno po sercu.
|
|
|
|
Gdyby się okazało, że został Ci w tym życiu do wykonania ostatni telefon, ostatnie wyznanie, ostatnie spojrzenie w oczy i jedno pytanie w życiu, do kogo byś zadzwonił? Komu popatrzył byś w oczy wyznając miłość, i o co byś zapytał?
|
|
|
|
Wiesz, chyba wezmę przykład z Małego Księcia. Narysuję domek i będę sobie wyobrażać, że mieszkamy w nim razem
|
|
|
|
Kiedyś myślałam, że moje marzenia o prawdziwej miłości spełnią się. Co prawda z wiekiem zmieniały się. Jako mała dziewczynka chciałam księcia z bajki, koniecznie musiał mieć swojego wiernego rumaka i piękne, duże kolorowe oczy. Potem poszłam do podstawówki - chciałam najładniejszego chłopaka z klasy, musiał mieć choć jedną uwagę i byłam wściekła, kiedy ktoś inny ciągnął mnie za moje długie warkocze. A teraz? Teraz chcę najzwyczajniejszego w świecie chłopaka, który będzie mnie mocno kochał.
|
|
|
|
Wezmę kilka głębokich wdechów wiedząc, że oddychasz tym samym powietrzem, pochwalę błękit nieba wiedząc, że też go widzisz przez okno swojego domu. Policzę gwiazdy wiedząc, że co noc spoglądasz na nie zasypiając. Uśmiechnę się wiedząc, że żyjesz w moim świecie.
|
|
|
|
Przytulona piersiami do jego pleców wsłuchiwałam się w jego spokojny oddech, broniąc się zaciekle przed snem, który mógł odebrać mi kilka świadomych godzin jego obecności...
|
|
|
|
W trzymaniu się za rękę z chłopakiem najpiękniejsze jest to , że po chwili zapominasz , która ręka jest Twoja ... zapominasz , że są dwie , nie jedna .
|
|
|
|
cholernie dziękuję Ci za każdą wiadomość, za każdego sms, za dostrzeganie we mnie tego czego nie potrafią inni.. za to, że jesteś! nie ważne, że daleko, że kilkadziesiąt kilometrów ode mnie. czuję Twoją bliskość, Twoje oparcie
|
|
|
|
chodź. na kawę, na ciastko. na czekoladę. na pocałunek. na przytulenie. na mnie. na spacer. na chwile. na minute,. na godzine. na zawsze.
|
|
|
|
za szczerość nie przepraszam.
|
|
|
|
Kiedy mężczyzna kupuje kobiecie perfumy,powinien wybrać takie,które chciałby poczuć na swojej poduszce.
|
|
|
|
Był kiedyś pewien Pan
I była też Pani.
Dwoje ludzi
W sobie bardzo zakochanych.
Świat się dla nich nie liczył,
Żyli swoją obecnością.
Nie liczyli dni,
Nie liczyli czasu.
Był tylko on i była ona…
A lata mijały…
A oni wciąż byli razem.
Spleceni rękoma,
Wpatrzeni w siebie.
I tak razem umarli…
|
|
|
|
Dodaj komentarz
