 |
|
To prawda , że rozłąka pozwala nam docenić drugą osobę , i uświadamia nam ile dla nas znaczy , ale to musi iść w dwie strony . Co z tego , że my uświadomimy sobie , że nam jej brakuje i , że zrobimy wszystko by do niej wrócić jak ona już nie chce ? Czasami lepiej z podniesioną głową odejść i każdego dnia myśleć o tej osobie niż poniżać się i prosić o wybaczenie i przystać na wszystkie jej warunki . Czasami ta osoba jest nam tylko dana po to , abyśmy się czegoś nauczyli i przygotowali się na jakieś wielkie uczucie. Człowiek uczy się na błędach dlatego to los zsyła nam takie osoby tylko po to żeby nas czegoś nauczyć .
|
|
 |
|
Na tym właśnie polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni..
|
|
|
|
Zaczynaliśmy jako nieznajomi, tak samo kończymy..
|
|
|
|
Wiesz czym jest tęsknota? To stan, w którym starasz się uleczyć duszę
z silnego przedawkowania złudzeniami. Kiedy toczysz walkę z sercem, i to ty przegrywasz już na samym starcie. Kiedy w środku rozpala cię nieugaszone pragnienie Jego obecności i nie potrafisz w żaden sposób zagłuszyć serca, które chce kochać. To pustka siejąca spustoszenie
w twojej duszy i towarzyszący jej głuchy, nieustający ani na chwilę ból. Wstajesz, a on już jest. Kładziesz się spać, a on jeszcze trwa..
|
|
|
|
Ból jest nieunikniony. Cierpienie jest wyborem.
|
|
|
|
Gdziekolwiek mnie nie uderzysz, trafisz już w jakąś bliznę. Cokolwiek powiesz, na pewno słyszałam już to wcześniej. Będziesz próbował przepraszać, bądź pewien, że wybaczałam już kiedyś. Spróbujesz złamać mi serce, to wiedz, że wyrwałam je sobie, by już nigdy więcej nie było zdolne do kochania..
|
|
|
|
Pamiętaj,
człowiek zawsze będzie zaciekle bronił błędów, które pokochał..
|
|
|
|
Tak, to prawda, że nie ma nic gorszego od zwykłego przyzwyczajenia. Że nie ma nic bardziej toksycznego niż nadzieja, że coś trwa wiecznie, że uczucia nie przemijają, a ludzie nie odchodzą. Czasami jednak sęk w tym, by zrozumieć, że nie wszystko jest takie jak się nam wydaje. I, że tęsknimy za człowiekiem, którego tak naprawdę nigdy nie było..
|
|
|
|
Teraz usiądź i zastanów się czy masz kogoś takiego komu możesz powiedzieć , że go kochasz , że jest dla Ciebie ważny i , że zawsze taki będzie . Nie ważne czy ta osoba tego chcę , czy rozmawiasz z nią , czy widzisz każdego dnia , czy odwzajemnia swoje uczucia. Chodzi o to czy masz taką osobę . Dobrze się zastanów. Jeśli ni zastanów się nad swoim życiem czy nie straciłeś czasu za bieganiem za wszystkim tym co daje Ci tylko ulotne szczęście.
|
|
|
|
Przykre to jest , że z osobą z która spędzałaś tyle czasu teraz nie przemówisz ani słowem . Nazywałaś ją swoją przyjaciółką . Miałyście tyle wspomnień tych dobrych i złych . Zawsze mogłaś z nią pogadać , spytać się o radę , a teraz jedyne co was łączy to chodzenie do tej samej klasy. Rozrywa Ci serce gdy widzisz , że ona Cie traktuję jak powietrze, nie ma ochoty nawet przemówić .Ma w dupie jak się czuje . Teraz najważniejszy jest dla niej nowy chłopak . A kto był z nią wtedy , gdy jej nie chciał , kiedy niby nie miała u niego szans. Zaczynasz sobie uświadamiać , że to już koniec waszej wielkiej przyjaźni , która miała trwać do końca życia.
|
|
|
|
I te myśli, które paraliżują Ci umysł. Łzy, spływające po policzkach, które uświadamiają Ci, że tak naprawdę wcale nie jesteś silna, a naiwność to twoje drugie imię. W milczeniu przyjmujesz kolejne, coraz to silniejsze ciosy - nie od życia, nie od losu, tylko od osoby, na której najbardziej Ci zależy. I nie masz kogo obwinić, bo przecież kochasz, bo przecież dla Niego jesteś w stanie tak cierpieć. Bez pamięci wybaczając każdy kolejny błąd bojąc się, że Go stracisz...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
