 |
mój perfekcyjny książę ze snu proszę stań się prawdziwy.
|
|
 |
ludzie nie są warci cierpienia więc nie płacz przez nich tylko staw im czoła.
|
|
 |
-jak wyglądała?
-miała brązowe włosy i niebieskie oczy.
-czyli była taka jak wszystkie inne
-nie, w jej uśmiechu było coś magicznego. nie mogę o nim zapomnieć...
|
|
 |
-kochasz życie?
-tak
-więc zapomnij o mnie
-dlaczego?
-to proste przy mnie można je jedynie znienawidzić.
|
|
 |
już się do mnie nie uśmiecha, nie patrzy mi w oczy a przecież kiedyś było inaczej, to nie musiało się kończyć.
|
|
 |
świat bywa okrutny tak jak ludzie.
|
|
 |
nie oceniaj mnie po tym jak wyglądam bo jeszcze się zakochasz.
|
|
 |
to prawda. boję się śmierci, miłości i życia.
|
|
 |
-to co zrobiłeś zrujnowało moje życie
-sama tego chciałaś
-nieprawda! chciałam być z tobą. nie stałam na ulicy z tabliczką przeleć mnie i złam mi serce.
|
|
 |
nie płacz, łzy nie pomogą. to nasze ostateczne pożegnanie.
|
|
 |
bolało jak wyrywał ci serce?
|
|
 |
jedni mówili o niej 'bogini' inni 'przeklęta'. wszyscy mieli racje, los ją pokarał za inność.
|
|
|
|