 |
|
albo nie umiesz, albo życie tak sprawiło, że o bólu nic nie powiesz i ukryjesz wszystko nawet miłość
|
|
|
|
to jest Twój wyjazd śmierci, co miał być wyjazdem życia.
|
|
|
|
to jest pociąg na wakacje, którym jedzie rodzina, nie wiedząc, że on się zatrzyma u bram Oświęcimia
|
|
|
|
gdyby nie było książek, czytałbym Ci z oczu
|
|
|
|
kto pierwszy pomalował tak nasz świat, nie kochał chyba nas, zrobił to raczej swoim wrogom.
|
|
|
|
niech każda postać przestanie spać i zacznie ten bałagan chłostać
|
|
|
|
lewituje w nieważkości, naćpany ciągle, suko w kosmosie czas zapierdala wolniej
|
|
|
|
ufam tylko faktom, a nie pięknym słowom
|
|
|
|
zepsuty umysł daje mi przewagę
|
|
|
|
chyba nie zaprzeczysz? ludzie mogą robić wielkie rzeczy i to nieważne ile hajsu brzęczy w kielni
|
|
|
|
niepokonani na fali, która zaleje ulice i świat rozwali rymami, kiedy wygramy życie
|
|
|
|
naśladujesz nie myśląc, wolisz być taki sam
|
|
|
|
Dodaj komentarz
