 |
|
jestem z siebie dumna, serio. pierwszy raz udało mi się mu odmówić..
|
|
|
|
twoje uczucie straciło na swojej wartości szybciej niż guma orbit na smaku.
|
|
|
|
nie to, że tęsknie, ale mógłby napisać .
|
|
|
|
jest na gadu.. nie napiszę - będę silna
|
|
|
|
Siedząc pod mostem, zapaliła kolejnego papierosa. Znajdując pobite butelki przypominała sobie jego. Butelki były jak jej serce. Rozbite w tysiącach kawałkach. Wdychając kolejnego bucha, myślała co by było gdyby. Od trzeciego papierosa zakręciło jej się w głowie. Czuła się jak szmata wykorzystana przez niego. Porzucona, nie mająca nikogo kto by mógł ją przytulić, pocieszyć. Po czasie stawało się to jej codziennością.
|
|
|
|
Miłość to najsmerfniejsza rzecz na świecie. ;]
|
|
|
|
- co tam?
- umieram.
- co się stało?!
- trafił w sam środek..
- czego?!
- serca
- snajper?
- frajer!
|
|
|
|
Siedziała na parapecie.Słuchała muzyki.Zaczęły wracać wspomnienia .Zaczęła wracać miłość.Wtedy zdała sobie sprawę ,że tak naprawdę nigdy nie przestała go kochać < 33
|
|
|
|
No dobra. Mam te swoje 170 cm, mam kumpele, mam zajebistych kumpli. Ale wiesz czego mi brakuje? Nadal Ciebie. Więc lepiej coś zrób, bo to może być ostatnia okazja.
|
|
|
|
wyjebać szczęściu z całej siły , napluć w twarz , powyzywać od najgorszych , a później z płaczem błagać , by wróciło choć i tak nigdy na dłużej nie zostawało .
|
|
|
|
Na stole stały cztery świeczki. pierwsza rzekła nagle. : "jestem dobrem - ludzie już mnie nie potrzebują, wiec mogę zgasnąć.." druga świeczka dodała. : "jestem sprawiedliwością, dziś nikt mnie już nie potrzebuje!" obie świeczki zgasły.. trzecia,zasmucona rzekła. : "jestem miłością - na mnie ludzie mają coraz mniej czasu,wiec i ja zgasnę.." trzy świeczki zgasły. do pokoju weszła młoda kobieta i ze smutkiem popatrzyła na zgaszone świeczki. czwarta świeczka odpowiedziała. : "nie martw się, jestem nadzieją, póki ja istnieje wszystko można zacząć od nowa.."
|
|
|
|
Może za kilka lat miniemy się na chodniku, a nawet nie będziemy wiedzieć, a może będzie tak, że się do siebie uśmiechniemy, spojrzymy na siebie ze zdziwieniem i po chwili pójdziemy dalej, jakby nic się nigdy nie stało. Może być też tak, że wpadniemy w sobie w ramiona i odnajdziemy gdzieś to szczęście, którego szukamy. Może będziemy sobie obojętni. Może nie będzie już któregoś z nas. Może zapomnimy. Może będziemy mieć się cały czas w głowach. Chęć odnalezienia pozostanie w nas gdzieś. Może być tak, że poznamy się na nowo kiedyś, gdzieś i pokochamy. Może...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
