 |
|
w sumie mogłabym przestać istnieć
|
|
|
|
nie chcę się poddawać,ale metody na Ciebie się już chyba skończyły
|
|
|
|
nienawidzę Cię. nienawidzę Cię z całego serca. za to co mi robisz. za to, że nie pozwalasz mi zapomnieć.
|
|
|
|
chciałabym żebyś chociaż w połowie poczuł się tak samo jak ja teraz
|
|
|
|
chyba nie jestem dla Ciebie tak bardzo obojętna, skoro po tak długiej przerwie się odezwałeś
|
|
|
|
smutek jest zawsze, szczęście chwilami
|
|
|
|
śniło mi się, że napisałeś . była zima, leciał 'kevin sam w domu' i pisałeś. gdy się obudziłam pomyślałam 'he,podobno z piątku na sobote sny się spełniają' . i leciał dzisiaj 'kevin sam w domu' i napisałeś do mnie
|
|
|
|
minęły 3 miesiące, przyzwyczaiłam się do Twojej nie obecności, powoli traciłam uczucie. i napisałeś. tak po prostu napisałeś. serce zaczęło bić szybciej. nie liczyło się nic i nikt tylko ty , znowu. pisałeś normalnie. byłam tak bardzo szczęśliwa. myślałam, że będzie tak jak wcześniej. myślałam, że Bóg mnie w końcu wysłuchał. jednak to szczęście trwało zaledwie 20 minut. pisałam ostrożnie, żeby nic nie spierdolić. ale ty zawsze coś znajdziesz. i znowu muszę się przyzwyczajać do Twojej nieobecności, ale nie wiem czy tym razem dam rade
|
|
|
|
każdy pisze tu , że po kilku miesięcznej przerwie zawsze się odzywa i jebie się wszystko. myślałam, że mnie to nie dotyczy, że on się już nigdy nie odezwie
|
|
|
|
no i co ja mam teraz sobie myślec?
|
|
 |
|
Nie odpisuję - olewam, by zrobić Ci na złość? Nic z tych rzeczy. Nie chcę, żebyś się wkręcił i odpuszczam, bo taki kumpel nie wchodzi w rachubę, gdy w grę dorzucasz uczucia - mam chyba alergię na to słowo. Oszczędzę Cię, znienawidź mnie, bo pokochanie mnie boli tak cholernie. Gdy mam zły humor wyrywałbyś sobie włosy z głowy i psuł przy tym płuca. Po co Ci to? Zresztą, nie ważne, nigdy nas nie będzie, nigdy. / cmw
|
|
|
 |
Tak naprawdę źle jest już tylko wieczorami. To wtedy gdy zapadnie zmrok, a każdy schowa się w swoich czterech ścianach dopada mnie coś na kształt tęsknoty. To w tych chwilach odczuwam tak wielki brak jego osoby w moim życiu. Wtedy zauważam, że od dawna już do mnie nie dzwoni, nie pisze, nie opowiada mi o swoim dniu i nie pyta czy ciągle za nim tak bardzo tęsknię. Siedzę sama, włączam różne piosenki i czuję jak bardzo brakuje mi jego ciepła. Nie wiem jak sobie z tym poradzić. Nasze zdjęcia to zwyczajnie za mało. Ja potrzebuje jeszcze raz, od nowa odczuć jak to fantastycznie było zasypiać w jego ramionach. I nie wiem co dalej, nie wiem jak ściągnąć go do mnie z powrotem. Och. Dobrze, że później przychodzi noc, a jeszcze później ranek. Nadchodzi nowy dzień i na te kilka godzin odrywam się od uporczywego uczucia pustki oraz staram się zapomnieć, że ciągle jeszcze w stu procentach nie mogę poradzić sobie z jego nieobecnością. / napisana
|
|
|
|
Dodaj komentarz
