 |
|
Ale wiedz
Że nie powiem ci nic dobrego
Nic złego
I tak nie spotkamy się więcej i tak
I tak nie będziemy się więcej już znać
I tak nasze usta nie będą już ze sobą więcej grać
|
|
|
|
Jestem tak naiwna, Boże, przecież logiczne było, że nam się nie uda, a ja wierzyłam i zniszczyłam sobie przez to życie, bo trzeba było odejść te półtorej roku temu tak jak odszedł on i trzeba było odpuścić i znaleźć sobie nową miłość, a nie wierzyć, że to właśnie on jest mi przeznaczony dlatego wszystko da się naprawić. Nic kurwa nie da się naprawić, bo to wszystko umarło tak dawno temu, a ja żałosna myślałam, że dam radę wskrzesić coś czego nie ma. I tak naprawdę nie ma sensu iść za kimś kto odszedł, bo można łatwo się pogubić i zejść na złą ścieżkę, która prowadzi donikąd. A ja tą ścieżką poszłam, naiwnie myśląc, że dążę do spełnienia marzeń. Teraz wiem, że nie można przeciągać zakończeń, że nic nie da się zmienić, bo wszystko zostało już dawno zaplanowane. Byłam zbyt głupia żeby to wszystko rozumieć i zbyt rozkapryszona myśląc, że jeżeli kocham, jeżeli chcę to muszę go mieć./ napisana
|
|
 |
|
Jeśli ktoś traktuje Cię źle, pamiętaj, że jest coś nie tak z nim, a nie z Tobą. Normalni ludzie nie niszczą innych ludzi.
|
|
|
|
Nie chciałaś tego ty i nie chciałem ja
Można powiedzieć wszystko dzieje się przypadkiem
|
|
|
|
Gdzieś pośród sześciu miliardów głów
Dwie pary rąk dwie pary nóg na zawsze
Ty i ja na zawsze
|
|
|
|
Ile Cię trzeba dotknąć razy żeby się człowiek poparzył?
Ale tak żeby już więcej ani razu
Żeby już więcej za nic
Żeby już więcej nie miał odwagi
No ile razy?!
|
|
 |
|
Zostaw mnie, nie kuś, nie mów, nie wołaj, daj skołatanym myślom odpocząć, już pora. Oddaj choć moment, nie widzisz, że tonę? Pozwól mi usnąć, chcę wyrwać się, koniec, nie chcę już o nie. Me oczy zmęczone, tętno zbyt szybkie, wysycham, płonę jak gąbka chłonę, choć nie chcę, bo cierpię. Boli mnie serce, łeb pęka, weź mnie, wiesz nie odejdę, daj chwilę wytchnienia, chwila nie zmienia twego stanu skupienia, bez znieczulenia zabijasz mnie, nie mam szans na obronę więc wracam, pochłonę wszystko co oddasz, mnie zmusić nie można do nie znienawidzonych doznań, rozczulasz, jak można tak żyć, weź mnie zostaw, daj spokój w końcu, nie odbieraj wszystkiego, ja nie chcę tego, zbyt wiele złego, nie chce być twym kolegą. Proszę cię, kurwa błagam, nie rób mi tego!
|
|
|
|
Unikaj ludzi, którzy Cię nie szanują. Zrób to z szacunku do samego siebie. Nie ma powodu podlizywać się komuś, kto uważa cię za gówno.
|
|
|
|
Może po prostu jeszcze nie dorośliśmy do naszego związku ? A może po prostu nie jesteśmy dla siebie stworzeni ?
|
|
|
|
Po prostu Twoja wielka,pierwsza miłość minęła. Dużo przecierpiałaś,biłaś się z samą sobą,aby zacząć od nowa,aby odważyć się żyć z kimś innym. W końcu pokochałaś inną osobę,która kocha Cię,docenia,szanuje.Ale już zawsze w głębi serca będzie brakowało Ci tego czegoś.. Już zawsze będziesz tęsknić,bo nie da się wymazać tak utkwionego czasu w głębi Ciebie z dnia na dzień.Nieważne jakbyś walczyła i się starała skupić na nowej osobie- tamta z przeszłości już zawsze będzie Cię nawiedzać..Nie uwolnisz się. Boisz się,prawda? Że znów będzie tak samo.Znów wplątałaś się w niezłe gówno,a tak bardzo się zarzekałaś..Zrozum,dziewczyno.To,że wciąż wspominasz dawną miłość,nie znaczy,że ta nowa jest gorsza,nie bój się,że kochasz go mnie od tamtego.Z czasem wszystko zrozumiesz,po prostu daj sobie czasu..
|
|
|
|
Wiesz co jest najgorsze? Najgorsze jest to, że gdy wydaje mi się, że robię kilka kroków do przodu tak naprawdę cofam się o kilkanaście do tyłu. I kiedy jestem już pewna, że coś mi się uda, że coś da mi szczęście - to sypie się szybciej niż mogłoby się wydawać.
|
|
|
|
Nie za wszystko da się przeprosić, ale wszystko można wybaczyć. Nie wszystko można naprawić, ale wszystko można zacząć od nowa.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
