 |
|
Być może czasem nadmiernie idealizujemy przeszłość. Oczekujemy doznań, które towarzyszyły nam dawniej. Zapominamy o tym, że obecnie jesteśmy w innym miejscu i czasie, a także, że jesteśmy innymi ludzmi. / net {wersja tonatyle
|
|
|
|
Nigdy nie wiadomo, jaki dramat kryje się za pozorami ludziego zachowania. / Kaja Platowska
|
|
|
|
Żyj po swojemu, własnym życiem, właśnie, dlatego, że ono jest twoje. Można je połączyć z cudzym, ale nie rezygnując z siebie. Bo wtedy, gdy przestaje się być sobą, gdy chce się być tylko tym, co pragną widzieć w nas inni, najłatwiej jest przegrać. / Marek Nowakowski
|
|
|
|
W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę (…) Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie. / Pokolenie Ikea
|
|
|
|
Myślę, że jestem z tych, którym należy się samotność, bycie z kimś tylko czasami i tylko krótko. / Robert Rient, "Świadek
|
|
|
|
Ja lubię dziwaków. Raczej trudno zaufać komuś, kto na takim świecie umie zwyczajnie wyglądać i normalnie żyć. / Haruki Murakami
|
|
|
|
cieszmy się dzisiaj, bo jutro - może wybuchnie Słońce, spadnie niebo albo Ciebie mi zabraknie. / Aleksandra Steć
|
|
|
|
Dla Ciebie byłam tylko rozdziałem. Dla mnie ty byłeś całą książką. / Tom McNeal
|
|
|
|
Czasem pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy nie zamierzając ich wyjmować, ale nie potrafimy się ich pozbyć. Pewnie tak samo jak marzeń. / H. Coben "Nie mów nikomu"
|
|
|
|
Sens mojej egzystencji? Gromadzenie złudzeń. / Emil Cioran "Zeszyty 1957- 1972
|
|
|
|
Mam wrażenie, że ja pamiętam o innych ludziach dłużej, niż oni pamiętają o mnie. / Jarosław Borszewicz
|
|
|
|
Może po prostu czasem mam dość odpisywać, radzić, tłumaczyć, wspierać, brać innych problemy na swoje barki jakby nic na nich nie spoczywalo. Jakby moje życie było bez kłopotów. Jakby było idealne. A przecież takie nie jest i często za cięzko mi jest być siłą dla innych, kiedy sama jej potrzebuje a nie wielu z tych ludzi kiedykolwiek nie zamierza nią dla mnie byc.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
