 |
|
jestem desperatką. z brakiem jakiejkolwiek racjonalności. budzę się w środku nocy i biorąc szklankę mineralnej do dłoni pałętam się po całym domu z nadzieją, że w końcu zgubię Cię gdzieś po drodze. otwieram okno mojego pokoju na oścież nie zważając na deszcz. siadam na parapecie, zachłystując się chłodnym powietrzem. wpatruję się w księżyc, który jest równie beznamiętny jak Twoje źrenice na mój widok. wychylam się za okno. czuję jak wiatr lekko podwiewa moje włosy, a deszcz delikatnie uderza o moje powieki. świat z takiej wysokości w środku nocy, wygląda niezwykle. zapomnę tak jak obiecałam. pozbędę się podświadomości w której gościsz na stałe. poddaję się. z miłością nie wygram. kochałam Cię. dotrzymuję obietnicy. zapominam.' - przeczytał z trudnością rozmazane literki atramentu na kawałku papieru, leżącym na owym parapecie. znajdując ją ówcześnie martwą na chodniku przed jej własnym domem. sąsiedzi zeznali, że spadała z okna krzycząc jego imię.
|
|
|
|
kocham to rozkoszne drżenie mojego ciała, kiedy widzę go po raz pierwszy od tak dawna. powiedziałabym co wtedy czuję, ale takich rzeczy nie mówi się na głos.
|
|
|
|
wracając tutaj i czytając samą siebie, budzę każde wspomnienie jak niedźwiedzia z zimowego snu. i pomyśleć, że gdybym czytała to samo rok czy dwa wcześniej nie posiadałabym się z przeszywającego mnie bólu. natomiast dziś się uśmiecham na te same wspomnienia. z czasem łagodnieją, są wybrakowane. zostają wyłącznie jako te dobre. nie, czas nie leczy ran, ale pozwala zapomnieć o bólu. i przy okazji nasuwa się jeszcze jeden wniosek. dobre rzeczy w życiu zaczynają nas spotykać dopiero wtedy, gdy nabierzemy dystansu do tych złych.
|
|
|
|
Halo, jest tu jeszcze kto?
|
|
 |
|
Alkohol usuwa stres, bieliznę i masę innych zmartwień.
|
|
 |
|
https://jeny919054896.wordpress.com
|
|
|
|
Oh oh, baby am i inside your head, you say you don't wanna play, but this is your game
|
|
|
|
Mogłabym szukać słów pocieszenia, nawet mogłabym peplać całe to gówno, pseudoterapeutyczny syf całymi godzinami. Słowa mogłyby wypływać spod moich palców nieprzerwanym strumieniem. Tylko czy widzisz w tym jakiś sens? Ja nie mogę go odnaleźć . Pocieszanie jest dla słabych, tylko oni potrzebują tych banalnych słów, tak paradoksalnie odbiegających od wszystkiego co właściwe. Ja zwyczajnie wolę milczeć. I błagam, nie szukaj pocieszenia w moich oczach, bo mogą zacząć błądzić niepewnie.
|
|
|
|
. Mam ochotę krzyczeć, z całych sił, aż moje gardło nie będzie znało już innego dźwięku, aż moje uszy przyzwyczają się do tego, aż moje dłonie posinieją pod wpływem wbijanych paznokci. Mam ochotę skakać z mostu i by czas cofał mnie , bym przeżywała to wciąż na nowo. Mam ochotę położyć się i leżeć tak, aż ciało zdrętwieje i przestanie czuć. Stać się niczym, jedną wielką plamą w Twoich wspomnieniach, niewyraźną, nie wiele znaczącą, ale byś czuł że kiedyś wyrządziłeś komuś krzywdę. Nie musisz pamiętać nawet mojego imienia. Mogłabym być po prostu Jeny...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
