 |
|
Kochasz go, to oczywiste. Nigdy nikomu tak szybko nie wybaczałaś, ba, ty w ogóle tego nie robiłaś. Nie miękłaś tak szybko, byłaś surowsza, miałaś w sobie więcej nienawiści. Nie pozwalałaś na tak wiele i szybciej sobie odpuszczałaś. Nigdy nie walczyłaś o drugiego człowieka z taką zawziętością. Nie zależało ci jeszcze nigdy tak bardzo. Nie myślałaś przyszłościowo, a teraz jedyne, o czym marzysz to to, by mieć go zawsze obok siebie. Nigdy wcześniej nie kochałaś, wiesz? Nikomu nie udało się doprowadzić cię do takiego stanu miłości. Nikt nie starał się zanadto. Jeszcze rok temu nie pomyślałabyś, że ktoś może wpłynąć na ciebie uśmiechem, spojrzeniem, dotykiem. Nie sądziłaś, że możesz być tak ważna. Nie spodziewałaś się, że ktoś będzie potrafił pokochać cię tak bardzo. [ yezoo ]
|
|
|
|
"Jeśli chcesz prawdziwego, zdrowego związku, to pozwól drugiej osobie na samotność, kiedy jej potrzebuje. Daj jej wolność, żeby wiedziała, że masz do niej zaufanie. Nie obrażaj się o każdą drobnostkę. Nie próbuj kierować jej życiem, ale staraj się doradzać i wspierać w jej decyzjach. Okaż zainteresowanie jej pasjami. Mów wprost czego oczekujesz i daj coś w zamian. Kochaj. Ufaj. Nie rań. Bo tylko wtedy oboje będziecie szczęśliwi."
|
|
|
|
"Wiesz Kochanie, ja nie potrzebuję kogoś kto będzie mi powtarzał 'będzie dobrze'. I mam dość słuchania o tym, że zawsze muszę być twarda jak skała. A nawet jeszcze twardsza bo przecież skały też czasem tracą cierpliwość i się rozsypują. Potrzebuję kogoś kto pozwoli mi być słabą, bezbronną i zupełnie zagubioną w tych wszystkich uliczkach pokrętnej rzeczywistości. Pozwoli mi wypłakać serce a później podniesie je z podłogi i włoży na miejsce. Kogoś, kto pozwoli mi rozpaść się na kawałki i będzie wiedział jak z powrotem ułożyć mnie w całość, właściwie to wcale nie piękną ale wiesz, taką prawdziwą. Uzna za całkiem ładną tę moją delikatność która tak uparcie przebija się przez bladą skórę. Przyjrzyj się jej uważnie po czym przykryje swoimi ciepłymi ramionami, aby nie zamarzła od zimnej obojętności tego świata. Bo świat nie zrozumie, że muszę być bardzo silna, właśnie dlatego, że jestem taka słaba."
|
|
|
|
Gdy umiera starsza osoba często ludzie pocieszają mówiąc: już sporo pożył, chciałbym żyć tyle co on itd. Ale tak naprawdę zawsze jest za wcześnie, gdy kogoś kochasz, bo jak przyzwyczaić się do tego, że kogoś Ci zabraknie, a Ty przecież nawet sobie tego nie wyobrażasz? Jak przywyknąć do ciszy i do tego, że już więcej Cię nie opieprzy albo nie powie czegokolwiek? Nie powie: dasz sobie rade, idź spać, ubierz czapke itd.
Jak zapełnić pustkę?
Nie doceniamy ludzi póki nie uświadamiamy sobie, że możemy ich stracić. Nie mamy czasu, nie mamy humoru, nie mamy chęci, a komuś właśnie ucieka życie.
Patrzeć jak ktoś staje się ułomny zdając sobie sprawę, że za chwile może go nie być to jedna z najgorszych rzeczy jaka może nas spotkać.
Pomyśl o kimś kogo nie widziałeś dawno.
Napisz, zadzwoń, odwiedź.
Nie pozwól sobie nie zdążyć...
|
|
 |
|
najważniejszą sztuką w życiu do opanowania jest godzenie się z tym, że ludzie odchodzą. jeżeli się jej nauczysz to będziesz niezniszczalna. wybrakowana, ale silna jak nikt inny.
|
|
|
|
wiesz, że się wyleczyłaś w momencie, kiedy przestajesz się wzdrygać, kiedy ktoś wymówi jego imię. bo brzmi ono dla Ciebie jak każde inne, które słyszysz w ciągu dnia. bezdźwięcznie, beznamiętnie, nieznacząco.
|
|
|
|
to, że śpię w Twojej bluzie, a misiek od Ciebie nadal zajmuje honorowe miejsce w moim łóżku, wcale nie oznacza, że mi Ciebie brakuje. mogę jedynie tęsknić. a w zasadzie nie mogę bo pomimo tego, że fizycznie żyjesz, osoba którą kochałam umarła. razem z moim uczuciem. popełniłeś samobójstwo przed dokonaniem morderstwa. niezły jesteś.
|
|
|
|
moment po Twoim odejściu, kiedy zrozumiałam, że jestem wystarczająco silna nastąpił wtedy, gdy nauczyłam się pić poranną kawę z Twojego kubka.
|
|
|
|
jestem zdania, że prawdziwa miłość przetrwa wszystko. ale uważam też, że miłość nie zawsze wystarcza.
|
|
|
|
pomimo tego, że odeszłam chciałabym każdy dzień z Tobą przeżyć jeszcze raz.
|
|
|
|
czuła się przy nim jak pod wpływem upojenia alkoholowego. świat się zatrzymywał. czas nie istniał. tańczyła nie zważając na przechodniów. opowiadała swoje intymne historie jadąc z nim pociągiem, zapominając, że wszędzie wokół, są ludzie, którzy słuchają jej z zawstydzeniem. śmiała się do rozpuku łez nie licząc się z utratą makijażu. robiła wszystko to co w trakcie upojenia, różnica występowała później. bo uczucia jakie jej towarzyszyło po jego utracie nie można porównać do największego kaca giganta w życiu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
