 |
|
Najpiękniejsze jest to, że znów się uśmiecham. / napisana
|
|
 |
|
Wiesz co ci powiem? daję radę, bez ciebie, a dlaczego? bo mam wokół siebie tyle wspaniałych osób, dzięki którym już prawie zapomniałam. prawie, bo jestem pewna, że zawsze będę cię pamiętać. ale to będzie tylko miłe wspomnienie, które już więcej nie doprowadzi mnie do płaczu, które kiedy o nim pomyślę - na twarzy pojawi się uśmiech. zostaniesz tylko wspomnieniem, tylko, niczym więcej. i wiesz? to tylko dzięki nim, dzięki kilku osobom, które nie dały mi się stoczyć na dno. którzy byli ze mną zawsze, w każdym momencie i każdej chwili mojego życia. kiedy dzwonili do mnie w samym środku nocy po to by dowiedzieć się co robię, a kiedy nie odpisywałam przychodzili do mnie ze zdenerwowaniem i krzyczeli, że się martwili bo nie odpisywałam na sms'y. byli ze mną ci prawdziwi i to dziś jestem dzięki nim szczęśliwa i żyję pełnią życia nie zwracajac uwagę na przeszłość. / charakterystycznie
|
|
|
|
Jak to jest kiedy zaczyna się wychodzić na prostą? Wtedy zauważasz, że wreszcie świeci słońce a tegoroczna zieleń drzew jest nadzwyczajnie piękna. Wtedy po raz pierwszy uśmiechasz się szczerze, bez udawania, bez sztucznych grymasów. Wtedy jesteś w stanie pomyśleć o przyszłości trochę bardziej pozytywnie niż wcześniej.Wtedy widzisz jak bardzo zrujnowałaś siebie cierpieniem i tęsknotą. Wtedy zaczynasz planować.Tak, wreszcie planujesz co zrobisz kolejnego dnia, a nie tylko polegasz na upływającym czasie czekając, co tym razem Ci przyniesie.Wtedy chcesz zrobić coś dla siebie. Chcesz zacząć żyć, znów poznawać ludzi, wyjść z domu. Wtedy uczysz się chodzić z podniesioną głową, uczysz się oddychać pełną piersią. Wtedy zaczynasz rozumieć to, co Ci się przytrafiło. I pomimo tego, że jeszcze czasem tęsknisz i zapłaczesz, że czasem żałujesz, że jesteś tu sama to widzisz, że jesteś w stanie zacząć wszystko od nowa, a w niedalekiej przyszłości będziesz mogła zawalczyć o nowe szczęście. /napisana
|
|
|
|
Czego mnie nauczył? Nauczył mnie, że miłość jest warta wielu poświęceń. Pokazał mi, że dla prawdziwego uczucia jestem gotowa poświęcić całą siebie, jestem w stanie tęsknić i czekać, żyć na odległość, że potrafię być cierpliwa dla każdej chwili szczęścia. Nauczył mnie jak wygląda prawdziwe życie, że są chwile, które unoszą do nieba, ale są również momenty, które spychają Cię na samo dno. Pokazał radość i cierpienie. Dał uśmiech i łzy. Naprawdę dał mi niesamowitą lekcję życiową, z której wnioski właśnie zaczynam wyciągać. Jestem mu wdzięczna, bo wiem, że to doda mi ogromnej siły na przyszłość. I chociaż nacierpiałam się wiele, to nie stało się to na daremno. Wkrótce wszystko minie i pozostanę nowa ja, z bagażem doświadczeń, który pozwoli mi inaczej patrzeć na przyszłość. / napisana
|
|
|
|
Świat się wali kiedy zdajesz sobie sprawę, że miłość to za mało, że możesz kochać z całych sił, a to i tak nie gwarantuje szczęścia i trwałego związku. / napisana
|
|
|
|
Zmęczyły mnie łzy i wiecznie zapuchnięte oczy. Mam dość raniących wspomnień i pękającego serca. Potrzebuję spokoju i chwili, w której nie będę czuła zupełnie nic. / napisana
|
|
|
|
Wiem, że mam prawo ułożyć sobie życie na nowo, ale strasznie się tego boję, bo nie wiem, co jest po drugiej stronie. Nie wiem czy potrafiłabym zaufać komukolwiek i patrząc mu w oczy widzieć w nich cały swój świat. Przeraża mnie fakt, że mogłabym znów odnaleźć swoje szczęście, a później z dnia na dzień po raz kolejny je stracić i zostać sama z kolejnym milionem pytań, z tysiącem łez. Nie wiem czy teraz tego chcę, nie wiem czy mam siłę, by żyć jak kiedyś. / napisana
|
|
|
|
Chyba już nigdy nie ujrzę tego uśmiechu, który odganiał ciemne chmury tym samym pozwalając mi na bycie szczęśliwą. / napisana
|
|
|
|
Przytul mnie, bo już nie mogę tak trwać w tej samotności, w tej pustce pozbawionej ciepła Twojego ciała. Nie potrafię funkcjonować, rozpadam się na kawałki, czuję się bezradna i niepotrzebna. Przytul chociaż raz, proszę. / napisana
|
|
|
|
Po jego odejściu stałam się tak bardzo obca, tak obojętna na codzienność, na to, że muszę akurat teraz wykreować swoją przyszłość - teraz gdy straciłam najważniejszą cząstkę swojego świata. I każdego dnia uczyłam się jak żyć kiedy nie ma czym oddychać. Wmawiałam sobie, że on kiedyś wróci, aby tylko mieć po co budzić się każdego nowego poranka. Żyłam w ciemności, bo gdy odszedł pogasił we mnie wszystkie światła, odebrał kolory, zabrał dźwięki. Łudziłam się, że to wszystko jest chwilowe. Wylewałam litry łez, które ochoczo kapały na puste kartki. Nie byłam sobą. Teraz wciąż nie jestem tą samą osobą, co kiedyś. Wciąż potrzebuje jego miłości i odrobiny jego zainteresowania, bo to tylko on zmieniał mój świat w raj. Jednak próbuję wskrzesić w sobie coś, co umarło razem z naszą miłością. Staram się poskładać serce, posklejać duszę, posprzątać myśli i żyć trochę lepiej niż jeszcze wczoraj. / napisana
|
|
|
|
Chcę żebyś wrócił. nie obchodzi mnie nic innego, zrobię wszystko, dla ciebie, tylko wróć. będę lepsza, obiecuję, lepsza niż ona, idealna, taka tylko dla ciebie. obiecuję, a słowa dotrzymuję zawsze. Chcę żeby wróciły te wszystkie rzeczy, które robiliśmy zawsze razem. chodzenie nocą po ulicach, wspólne wożenie się twoim autem, zamykanie licznika. chcę żebyś znów nosił mnie na rękach i dawał bluzę, kiedy tylko naskarżę się, że mi zimno. żebyś całował mnie tak czule i delikatnie jak tylko ty potrafisz. nie ważne, że potrafiłam przez ten związek wylać milion łez, nie ważne, że ciągle cierpiałam. to na prawdę nie jest ważne. chcę żebyś tylko był, nawet jeśli znów bym miała cierpieć. poświęcę się, tylko wróć. / charakterystycznie
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
