 |
 |
kiedy człowiek zostaje sam zaczyna myśleć ja też zaczełam . dopiero wczoraj zrozumiałam że ludzi którzy dostali miano ' przyjaciół ' tak naprawde nie zawsze są nimi . są tylko wtedy kiedy pijecie razem , kiedy nie mają co ze sobą zrobić lub mają problem . tylko w takich momentach przypominają sobie o twoim istnieniu , kiedy jest dobrze zapominają , jesteś bo jesteś . kiedy ty zostajesz sam oni mają inne zajęcia i brak czasu dla ciebie . tak to jest że sam kładziesz sie na ryj żeby im pomóc a sam nie dostaniesz nic . musisz sam sobie radzić , albo chociaż próbować . takie jest życie , a ja sobie już nawet nie radze tylko wymiękam .
|
|
 |
|
nigdy nie miałam do Niego pretensji o to, że zostawił mnie wtedy, gdy zupełnie sobie nie radziłam. ani razu nie zdarzyło mi się przyznać, iż od był autorem mojego największego cierpienia, a zarazem zajmował pozycję jedynego faceta przez którego po moich policzkach płynęły łzy. zwykle dziękowałam za to, że zahartował mnie na dalsze części życia, że nigdy nie dałam się już tak łatwo zranić, że w układzie męsko-damskim to ja kierowałam i ja miałam dłoń na przycisku 'zniszcz'. tylko w naszej relacji przejmował stery, tylko kiedy by byliśmy na pokładzie, rozbijał się o skały, a ja i moje serce lądowaliśmy za burtą, niszczone Jego psychopatycznym uczuciem.
|
|
|
|
zmienił mnie, zresetował i zaprogramował po swojemu, windows xmiłość.
|
|
|
|
[2] - a nie sądzisz, że to wszystko, to znaki? żebyśmy odpuścili bo nie jesteśmy dla siebie? nie chcę iść dalej pod prąd. chcę choć raz mieć z górki, a kiedy jesteśmy razem po prostu się nie da. - nachylił się, a Jego kolejne słowa wpadły wprost do moich ust, a stamtąd zamiast do mózgu, trafiły do serca. - kocham Cię. - nie mógł odnaleźć lepszej riposty na wszystkie moje słowa z przeciągu ostatniej minuty. wyciągnął ostateczną broń, tą, którą stosował tak rzadko i która jako jedyna, zatrzymywała mnie przy nim.
|
|
|
|
[1] miałam wrażenie, że w przyciągniecie mnie ku sobie włożył całą swoją siłę. wraz z ciągłymi naciskami na ważniejsze słowa, wbijał mocniej palce w mój kark, a ja jedynie hamowałam się przed zaciskaniem zębów z bólu. - dlaczego to robisz? boże, dlaczego po tym wszystkim co przeszliśmy, chcesz odejść, kiedy pojawia się tylko taki mały problem? dla nas to pikuś! cholera, pamiętasz co pokonaliśmy?! z jakimi ludźmi wygraliśmy, gdy chcieli nas poróżnić? rodzice, znajomi, nauczyciele. wszystko się sypało. wszystko, kurwa! ale trzymaliśmy całość w kupie, bo mieliśmy siebie, pamiętasz?! - otumaniał mnie swoim gorącym oddechem. czułam go na wysokości oczu, nosa, omiatał czoło i wtedy ten pierwszy raz dziękowałam podświadomie, iż jestem od Niego niższa, a nasze wargi nie znajdują się na tym samym poziomie.
|
|
 |
|
- no i po co Ci takie życie ze mną . ? - dawaj buziaka i nie pierdol . < 3
|
|
|
|
Zrozumiałam kim naprawde jestem .
|
|
|
|
Ty stałeś się ten najważniejszy .
|
|
|
|
Teraz ze Ciebie oddałabym życie , a nie za niego .
|
|
|
|
Nie żeby coś , ale fajny jesteś .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
