 |
przestrzeń pomiędzy nami wciąż się zmniejsza, zauważ to w końcu.
|
|
 |
pozwól mi zbliżyć się choć na chwilę, by poczuć ciepło Twojego ciała.
|
|
 |
mam wrażenie, że się rozpadam. jestem cieniem samej siebie, straciłam energię. nie potrafię śmiać się jak niegdyś, cieszyć się każdą chwilą otrzymaną od losu. brakuje mi sił, by walczyć. nie potrafię uciec, choć czuję jak powoli gasnę. boję się, że zniknę. raz utraconego blasku nie da się odzyskać.
|
|
 |
jestem kimś innym, a nawet nie spostrzegłam, kiedy zaczęłam się zmieniać. znów to samo, powinnam przywyknąć. tylko dlaczego jest mi z tym coraz trudniej?
|
|
 |
przecież nie mogłam pokochać kogoś, kogo nie ma.
|
|
 |
kreuję rzeczywistość, w której pomiędzy nami nie istnieje nic.
|
|
 |
świat znów pędzi w nienaturalnym tempie, a ja wciąż myślę o dotyku Twoich warg na mojej skórze.
|
|
 |
wróciłam na stare śmieci.
|
|
 |
nie próbuj mnie naprawić - nie jestem sprzętem, który się zepsuł. nie próbuj mnie oswoić - nie jestem zwierzęciem, które jest dzikie. nie próbuj mnie ograniczać - nie jestem czymś, do czego masz prawo. nie próbuj mnie kochać - nie jestem tego warta. / veriolla
|
|
 |
jeden gest znaczy wiele więcej niż milion słów.
|
|
 |
dziś, budząc się, postanowiłam umrzeć.
|
|
|
|