 |
|
wszystko tu wygląda inaczej - po drugiej stronie lustra, niczego tu się nie złapiesz, w rękach zostaje pustka
|
|
|
|
chowasz łzy, umierasz tu pomału z nim, lecz gdybyś żyć mogła drugi raz, drugi raz wybrałabyś ten smutny czas, te parę trudnych lat i później wielką pustkę, w zamian za każdy Jego uśmiech
|
|
|
|
w każdym z was czas przygasił iskrę i co dnia dawny blask waszej gwiazdy niknie
|
|
|
|
nie mieliśmy kiedyś nic, prócz siebie, dotyków dłoni, krzyków w gniewie i morza łez, zrobiliśmy razem setki kilometrów po niebie, ale na którymś z postojów zostawiliśmy sens
|
|
|
|
Ciebie tam nie ma i nie będziesz się uśmiechać już do mnie i te myśli sprawiają, że mi się nie chce żyć
|
|
|
|
"myślałem, że bez ciebie umrę, i chyba umarłem, a teraz tylko udaję element scenografii i sam się szwendam ulicami, tyle tu wspomnień o tobie, że mógłbym z nich spokojnie stworzyć cały wszechświat, lecz mogę tylko wyobrażać sobie twój głos w domofonie"
|
|
|
|
szykowaliśmy parę skrzydeł na lot, czy w międzyczasie to coś z nas uleciało, kochanie?
|
|
|
|
nasze pierwsze pocałunki przed przystankiem, kiedy żal nam było nawet paru minut bez dotyku naszych rąk, pierwszą noc przegadaną do rana i pierwszą noc, kiedy nie chcieliśmy mówić nic - pamiętasz?
|
|
|
|
u mnie nic nowego i usłyszysz to nieraz, mówią – widzę jak upadasz, odpowiadam – to nie ja
|
|
|
|
kiedy patrzę teraz na to bardziej z boku, widzę, że to było czasem gówno warte
|
|
|
|
koleżanka poszła jebać się jak szklanka, ha:D
|
|
|
|
Dodaj komentarz
