 |
znaleźliśmy się w odpowiednim miejscu i czasie, żeby się poznać. co z tego skoro to nie było odpowiednie miejsce i czas dla nas?
|
|
 |
powiedzenie "chcieć to móc" sprawdza się do momentu, kiedy wypowiadasz je w odniesieniu do miłości.
|
|
 |
na oddziale jest całkiem przyjemnie. przyzwyczaiłam się już do krzykôw pacjentów, obrałam metodę gdzie chować leki, żeby ich nie musieć zażywać no i coraz mniej o nim myślę.
|
|
 |
niektóre zdjęcia maja w sobie magię. nie są to fotografie idealne, często prześwietlone, niewyraźne, niekoniecznie w pięknej scenerii idealnie wykadrowane. jednak gdy na nie patrzysz mają to ogromnie niepojęte 'coś'. przypominasz sobie ciepło promieni słonecznych na twarzy,czujesz zapach plaży, pamiętasz ten spokój serca jaki miałaś w sobie, jaka byłaś wtedy szczęśliwa, nieidealne zdjęcia, które nas całkowicie przenoszą w czasie i odkurzają wspomnienia, które już dawno nie są pielęgnowane. Przepiękna magia fotografii
|
|
 |
|
Kiedyś usiąde z moimi dziećmi i opowiem, że był ktoś kto rozumiał mnie jak nikt inny, ktoś z kim nawet było fajnie pomilczeć, a rozmowa była bardziej naturalna niż oddychanie. opowiem im, że było kilka chwil, piękniejszych niż film, potrzebnych do życie właśnie mi. Nie opowiem jaki ten ktoś był, bo wtedy one zaczną szukać kogoś takiego i zawiodą sie jak nikogo takiego nie spotkają. I będzie wtedy chwila zadumy, wspomnień, setki pytań w ich oczach. a ja po prostu zanim usłyszę pytanie odpowiem, że nie wszystkie bajki mają szczęśliwe zakończenie.
|
|
 |
|
Serce jest jak książka. Każdy dzień to zapisana strona, naznaczona, radością, smutkiem, bólem bądź obojętnością. Możesz wyrwać kartkę, by coś wymazać z życiorysu. Ale nie zapomnisz do końca. Zostanie ten strzępek papieru, pozostawiający ślad, bo tych niechcianych wspomnieniach.
|
|
 |
Ruszamy dalej, ale zawsze niesiemy ze sobą tych, których straciliśmy.
|
|
 |
Przyjaciela nie opuszcza się nawet wtedy, gdy jest bryłą lodu. - Wawrzyniec Żuławski (taternik)
|
|
 |
"Wiedziała, że długo, może nigdy, nie uda się jej go zapomnieć. Wiedziała, że to nie koniec cierpień. Ale nie żałowała ani chwili z tego, co przeżyła. I gdyby ktoś zechciał litościwie wymazać wszystkie wspomnienia z jej pamięci- nie pozwoliłaby. Bo kochała je, jak kocha się bliskich, którzy nas krzywdzą. Kochała je mimo wszystko." — Małgorzata Gutowska-Adamczyk
|
|
 |
Ludzie nie wiedzą, jak bardzo mogą być silni, dopóki nie muszą być.
|
|
 |
Żadne dobro nie naprawi mojej karmy, błędne koło, grzechy płoną jak zapałki
Każda ulica ma na sobie posmak siarki
Kałuże z wachy i wspomnienia jak zapalnik, man
|
|
 |
Mam ślady łez na oczach, sucho pod powiekami
Mój blady cień ma focha, zostawił mnie z myślami
|
|
|
|