 |
|
Zimny piasek, rozgwieżdżone niebo, ciche szepty zagłuszane przez powiew wiatru niosącego czułe: 'jesteś dla mnie wszystkim' i My nie widzący poza sobą świata. / aniusssia
|
|
|
|
W oczach mam wypisane szczęście, jeżeli nie umrę przy Nim, to innej śmierci nie chce. Nie po to podpowiada mi serce, że pragnie Go więcej, żeby zaprzepaszczać coś i oddać się w niepowołane ręce.. / aniusssia
|
|
|
|
Jesteśmy związani niewidzialną nicią, cienką pajęczynką łączącą dwa serca przepełnione miłością. / aniusssia
|
|
|
|
'Nie oddam Cię, już nigdy, nikomu', jak to pięknie brzmi. / aniusssia
|
|
|
|
'Jeżeli jest ktoś, kto mógłby godnie zająć moje miejsce zarówno w Twoim życiu, jak i sercu, to daj tej osobie szansę, kochaj, dbaj o nią, rób to, co robisz najlepiej. Tylko jej nie rań, bo będzie tak jakbyś to mnie zranił, a tego nie chcesz, prawda?' / aniusssia
|
|
 |
|
"Lubiła tańczyć pełna radości tak,
ciągle goniła wiatr.
Spragniona życia wciąż, zawsze gubiła coś,
nie chciała nic."
|
|
|
|
Tylko Księżyc jest w stanie zrozumieć to, jak bardzo kochasz. To On oddaje część siebie Niebu, tak, jak Ty oddajesz część swego serca osobie, którą darzysz bezgraniczną miłością. / aniusssia
|
|
|
|
Zabierasz mi to, czego tak naprawdę nie można posiąść. Zabierasz mi duszę. Już nie wystarcza Ci moje serce? / aniusssia
|
|
|
|
Przybieram kształt lotosu, wolno płynącego po tafli jeziora. Jestem spokojna, zaciągam się powietrzem, w którym unosi się zapach drzewa sandałowego. Kołyszę się lekko na wszystkie strony świata jakby odpędzając złe mocy. Osiągnęłam stan, w którym nic nie może zakłócić delikatnie sunących myśli. / aniusssia
|
|
|
|
Spakowałam wszystkie wspomnienia, wrzuciłam je do kartonów i podpisałam, po czym szczelnie zakleiłam taśmą i wyniosłam na strych. Teraz będą zbierały kurz leżąc tam do końca moich dni, ale nie będą zabierały moich myśli. / aniusssia
|
|
|
|
Siedzimy w szklanym pudełku, jesteśmy ograniczeni, w zasadzie sami się ograniczamy. Widzimy pędzących przed siebie ludzi, spieszą się, a przecież pośpiech jest złym doradcą. A My nie robimy nic, tkwimy w tym, co beznadziejne, absurdalne i bezsensowne. Tak Nam lepiej. Jesteśmy odgrodzeni szybą od świata, ta brudna szyba to Nasze obawy. Nie chcemy się ich pozbyć, sami jesteśmy brudni. / aniusssia
|
|
|
|
Pozdzierane serca zamiast kolan, taka jest cena dorosłego życia. / aniusssia
|
|
|
|
Dodaj komentarz
