 |
|
"Byłam już kiedyś w tym miejscu, mówię sobie. Byłam już bardziej samotna, bardziej niepocieszona, bardziej zrozpaczona niż teraz. Już tutaj byłam i przetrwałam. Tym razem też jakoś przez to przejdę."
|
|
|
|
"Życie to syf. Każdy kawałek mógłby pasować do układanki, każde słowo mogłoby być miłe, a każde wydarzenie radosne, tyle że tak nie jest. Życie to syf. Ludzie ogólnie rzecz biorąc są do dupy."
|
|
|
|
"O drugiej w nocy zaczął padać deszcz. Mogło być gorzej. Mogły padać węże. Mógł spaść kwas."
|
|
|
|
"Nie można używać trybu przypuszczającego w czasie przeszłym. Od tego można umrzeć, poza tym, to nie przystoi rozsądnym ludziom."
|
|
|
|
"Żałował tylko, że nie potrafił wymyślić jakichś poruszających ostatnich słów. „Pierdolę was wszystkich” raczej nie zapewni mu miejsca w kronikach."
|
|
|
|
"Wódka była tej nocy jak tlen. Znowu było można oddychać."
|
|
|
|
"Chciałem się pozbierać, ale rozsypywałem się w takich miejscach, do których nie chcę wracać."
|
|
|
|
"Nagle tak cicho zrobiło się w moim świecie bez Ciebie."
|
|
|
|
"Nienawidziłam swojej bezradności. Nienawidziłam pragnienia, aby mój ból ukoił mężczyzna, który go zadał."
|
|
|
|
"Straciłeś dla mnie tyle czasu, że poczułem się ważny."
|
|
|
|
"Któregoś dnia patrząc na jego okno, gdzie świeciła się lampka nocna, okno, za którym czekał na mnie z tą całą swoją miłością przepastną, jaka wystarczyłaby na legion, nie tylko na nas dwoje; kiedy więc pewnego dnia tak zapatrzyłam się w jego okno tuz przed wejściem do budynku, pomyślało mi się, i tak już zostało: że to już było. On był. Ja byłam. Zostało z nas tylko to, co pomiędzy nami. Jesteśmy dwojgiem widm na służbie wiecznie żywego uczucia."
|
|
|
|
"Wiedziałem, że tylko próbował mi pomóc, ale on nie pojmował. Był ból. Tępy, niekończący się się ból w moich wnętrznościach, który nie chciał odejść, nawet kiedy ukląkłem na zimnych kafelkach w łazience, na próżno starając się zwymiotować."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
