 |
|
Nie pokonujcie oceanów dla ludzi, którzy nie przeskoczyliby dla was kałuży.
-Fiodor Dostojewski
|
|
 |
|
Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.
|
|
|
|
Nie przepraszaj za to, że go kochałaś. To część Ciebie, część, której musisz pozwolić odejść, ale dzięki niej jesteś dziś tym, kim jesteś.
|
|
|
|
"Kiedyś ktoś mnie zapytał: Co dla ciebie w życiu jest najtrudniejsze? Odpowiedziałam, że nie wiem. Że chyba nie ma takiej rzeczy. Teraz już umiem odpowiedzieć na to pytanie. Gdy dziś mnie zapytacie, co jest dla mnie najtrudniejsze, odpowiem: Najtrudniej w życiu jest patrzeć w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełne nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć, że się ją kocha cała sobą i wiedzieć, że bez niej nie można żyć, ale ona bez ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności. Tak. Tak bym odpowiedziała."
|
|
|
|
"Byłam wściekła na siebie za własną głupotę i zastanawiałam się, jakim cudem, na litość boską, wyhodowałam w sobie przywiązanie do mężczyzny, który odpychał mnie z taką determinacją."
|
|
|
|
"To może być złudzenie, ale wydaje mi się, że umiem kochać. Że nauczyłem się wreszcie." ~ Jacek Podsiadło
|
|
|
|
Szesnasta pięćdziesiąt, coś koło tego, rzeczywistość z wolna gęstnieje. Nigdy nie wierzyłem, że ciebie spotkam, choć zawsze byłem na to gotowy.
Dwudziesta pierwsza, tuż po, ostatni śnieg tej zimy. Zawsze wierzyłem, że ciebie spotkam, chociaż nigdy nie byłem na to gotowy. / internet
|
|
|
|
I left my heart and my memories. / Paloma Faith
|
|
|
|
Moja kraina tęczy i jednorożców jest usłana gównem. Ale powoli i to posprzątam. / internet
|
|
|
|
"Kurwa mać, ile można stać i patrzeć, jak całe twoje życie topnieje jak lód?"
— Miuosh
|
|
|
|
Lubimy wspominać, rozpamiętywać, dzielić włos na czworo. „Dlaczego mi się to przytrafiło?” Po prostu przytrafiło, chuj wie dlaczego, tego nie zmienisz. „Co pomyślą o mnie inni?” Inni o tobie nie myślą. „A co by było, gdyby? Jakby to było, gdybym wybrał inaczej? Być teraz w innym mieszkaniu, w innym domu, z inną kobietą albo innym mężczyzną. Mieć inną pościel, inne kieliszki, inną pracę. Wystarczyło przecież tylko … .” I tutaj pojawia się długa historia, co wystarczyło zrobić. „Trzeba było bardziej to, bardziej tamto, nie odpuszczać, naciskać, iść do przodu.” Ale tego nie wybrałaś/ nie wybrałeś. Wyciągnij wnioski, żyj dalej, nie ma sensu się katować.
Pokolenie Ikea
|
|
|
|
- Czas z tobą tak szybko leci, że to aż nienormalne.
- Nie masz mnie dosyć?
- Mam ciebie za mało.
- Kaja Kowalewska / Play back
|
|
|
|
Dodaj komentarz
