 |
Ujrzeć świat w ziarenku piasku,I niebo w polnym kwiecie,Zamknąć w swej dłoni nieskończoność,A wieczność w jednej godzinie
|
|
 |
Błogosławieni, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie ubierają tego w słowa
|
|
 |
Nie trzeba się nikogo bać. A jeśli ktoś się kogoś boi, to dlatego, że udzielił temu komuś jakiejś władzy nad sobą
|
|
 |
Życie jest cholernie ironiczne. Potrzebujesz hałasu, by docenić cisze. Smutku, by docenić szczęście. I nieobecności, by docenic obecność
|
|
 |
Bo czasem trzeba się uśmiechnąć. Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. Dać z siebie wszystko. Dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci
|
|
 |
Udawała silną kobietę, którą nic i nikt nie może złamać. Tak naprawdę miała Serce tak delikatne, jak z papieru, sztuczny uśmiech, a łzy, przy których inni myśleli, że są ze szczęścia naprawdę były z bólu. Wszyscy patrzyli na to, jak się zachowuje. Gdyby popatrzyli jej w oczy zobaczyliby smutek, jakiego nigdy dotąd nie widzieli. Strach, jakby gonił za nią bandyta z nożem i tą bezradność, która doszczętnie ją niszczyła.
|
|
 |
Po prostu pojaw się co jakiś czas w moim życiu, jestem gotowa żyć od spotkania do spotkania choćby czas pomiędzy Nimi miał trwać wieki.
|
|
|
|