 |
|
Jak bardzo trzeba być spragnionym miłości, by uparcie trwać przy kimś, kto potrafi kochać jedynie w destrukcyjny sposób? Jak bardzo trzeba być w kogoś zapatrzonym, by tkwić w niekończącym się bólu, tylko dlatego, że przeplata się z chwilowym szczęściem? Jak bardzo trzeba być zakochanym, by nasza zdolność do logicznego myślenia, nie potrafiła przeciwstawić się sile uczuć? Jak bardzo trzeba być zaślepionym, by nie widzieć, że dokonujemy posunięć, które nie przyniosą nic prócz spotęgowania miłości i zwiększenia bólu? Jak bardzo trzeba kochać, by wiedzieć, że są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi?
|
|
|
|
Chciałabym tylko, aby znalazł się ktoś, kto obdaruje mnie uczuciem takim, jak On. Mam już dość tego, że ostatnio cały czas zasypiam i budzę się sama, będąc pozbawiona czułych objęć mężczyzny, który by mnie kochał..
|
|
 |
|
"- Ty chyba nie rozumiesz, że człowiek rozumie drugiego, kiedy przychodzi na to odpowiedni czas, a nie dlatego, że ten drugi chce być rozumiany."
|
|
|
|
"Dobry dzień to taki, kiedy przed snem wspominasz, zamiast marzyć."
|
|
|
|
"Cisza rozdziela bardziej niż przestrzeń"
|
|
|
|
"Widzisz Go i wiesz, że mógłby zastąpić Ci powietrze."
|
|
 |
|
`Dalej na paraboli czasu wznoszę się, aby za chwilę opaść na dno..
|
|
|
|
~Nie pytaj mnie o powód, bo to nie najlepszy czas...
Jak zawsze, gdy cholerny sznur
zbyt krótko trzyma..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
