 |
|
2. i przede wszystkim zakochana w Tobie całym sercem, które tak naprawdę już dawno Ci oddała, a Ty zrobiłes z niego ciepłe, ciekłe ścierwo. Egoistycznie przytulasz Ją do siebie i wprowadzasz do swojego świata by znowu krwawiła i umierała z Twoim imieniem na duszy. I kurwa jestem tym pieprzonym, zjebanym, frajerem. Każdego dnia jak Bin Laden, bombarduje miasto skryte w Jej pięknym wnętrzu, w którym buduje naszą przyszłość. I kurwa nienawidzę siebie za to i choć próbuję się zmienić, to jest to syzyfowa praca. Skurwiel pozostanie skurwielem.
|
|
|
|
1.Wiesz, co jest najgorsze? Gdy kochasz kogoś każdą najmniejszą cząsteczką w sobie, do granic. Widzisz w tej osobie ideał w ciele człowieka, Twoje serce ubrane w skórę. Jej uśmiech jest drogowskazem w ciemnych alejach codzienności, krwiobiegiem napędzającym Cię do życia, sensem bez którego nie potrafisz istnieć. A Ty jesteś Skurwiałym dupkiem, który wszystko niszczy jak tornado, w kilka sekund rozwalasz całą utopię waszych serc, uczucie, o którym sobie szeptały i uśmiechy tak szczere jak małe dzieci. Jesteś debilem, który owija w szkło słowa i rzuca nimi prosto w środek Jej serca, tak by skurczyło się i pękło na kryształki, kryształki, które spłyną po zimnym policzku. Jesteś skończonym idiotą, który każdego dnia drze Jej cierpliwość, oddanie i zaufanie na strzępy. Jesteś frajerem i pierdolonym szczęściarzem, bo Ona każdego dnia staje w progu Twojego życia, z wyciągniętym sercem i pyta czy może wejść. Stoi cała zakrwawiona, pocięta, zmęczona, poobijana, postrzępiona i przede wszystkim z
|
|
 |
|
Zbudowałaś wokół siebie mur, otoczyłaś się polem minowym i nikogo do siebie nie dopuszczasz. | Paullina Simons
|
|
 |
|
Jak teraz, lecz wiem bo przekonałem się nie raz,
Że nie ma co wychodzić z kina póki trwa seans/hipotermia
|
|
|
|
Mówiłem sobie wiele razy: "zmień coś" - zmieniałem !
Byłem daleko stąd, wyszło na to że to nie trwałe,
Stoję dokładnie tu gdzie stałem parę lat wstecz,
Lecz oczy którymi patrzę zgubiły swój blask gdzieś./hipotermia
|
|
|
|
Kiedyś żal nam było nawet paru minut bez dotyku naszych rąk/symfonia smaków
|
|
|
|
Nie mieliśmy kiedyś nic, prócz siebie/symfonia smaków
|
|
|
|
Jak mam kogoś za szmatę, z nim nie biję piątek.
Jak cisnę mu w czwartek, to z nim nie piję w piątek/znasz mnie
|
|
|
|
Chcę mieć Cię tu codziennie obok mnie,
bo nie obchodzą mnie te wszystkie dni, kiedy jest źle/wychodzę
|
|
|
|
Ja się nie wcinam w cudze życia, żyj szczęśliwie, tylko nie wmawiaj mi, co tu jest prawdziwe/ tylko to jest prawdziwe
|
|
 |
|
Czuję z nią więź, nie da się tego opisać. Nie wiem co do mnie czuje, wiem co kiedyś czuła. Czuję więź emocjonalną, nie fizyczną. Po raz pierwszy i ostatni błądziła po moim ciele kilka miesięcy temu. Teraz znalazła miejsce, ona siedzi w mojej głowie. Jesteśmy połączeni,związni. Ale przecież prowadzimy osobne światy. Jesteśmy tacy inni. Ale chcemy siebie, potrzebujemy . Powoli umieramy.
|
|
|
|
Bólu samotności nie można porównać z żadnym innym bólem - jest tak dominujący jakby był z innego świata. Jakby dusza była na wygnaniu, jakby zawiódł cały świat, jakby nikt i nic z zewnątrz nie mógł pomóc, bo człowiek dociera do własnych granic, za którymi jest tylko pustka. | Marzena Rogalska
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
