 |
|
Nie martw się, jestem tu, oddycham, walczę, nie martw się, nie musisz się o mnie bać, zaraz do Ciebie zadzwonię, tylko pozałatwiam parę spraw, tylko się ogarnę. I nie obawiaj się, w każdej chwili pamiętam, że jestem Twoja, w każdej chwili czekam na Ciebie i nie boję się, wiem, że mamy sprawy do załatwienia, studia do skończenia, pieniądze do zarobienia, godziny do przeżycia bez siebie, ale nie boję się, wiesz, przecież niedługo Cię zobaczę, dotknę, pocałuje, usłyszę i wciąż będziemy do siebie należeć, jak zawsze, nie boję się wcale, to tylko przejściowe przecież, więc mówię Ci, nie bój się, nie musisz się bać, należymy do siebie, jesteśmy razem, zawsze, możesz mi wierzyć, możesz mieć pewność.
|
|
 |
|
Wiesz, pomimo tego że dalej jesteś dla mnie ważny, nie chce wielkich powrotów. Nie chce zacząć tego wszystkiego od początku, przeżywać tego samego. Nie chce znów za tobą cholernie tęsknić, nie chce wylewać morza łez przez twoje słowa. NIE CHCE. Dla mnie jest to skończone, razem z toba i nie obchodzi mnie fakt, że było między nami to coś o czym ciężko mi zapomnieć. Bądź szczęśliwy, ale już beze mnie...
|
|
|
|
Jesień potrzebuje czekolady, gorącej herbaty, grubych swetrów i koca. Jest czasem pożegnań i zakończeń, a zarazem wspomnień i tęsknotą za czymś, czego nie ma. A ja, przytłoczona natłokiem myśli, zakryta po samiutką szyję, kolejny rok siedzę w oknie i kolejny rok obdarzam ją nienawiścią.
|
|
|
|
Spójrz, jak wygląda moja twarz. Czy został chociaż ślad z człowieka, którego znasz? Zobacz, jak szybko zmieniam się, jak mi dodaje lat każde twoje słowo. Nie widzę, nie słyszę nic. Przestaję odczuwać nawet ból.
|
|
|
|
"dzisiaj tęsknię już ostatni raz"...powtarzała każdego wieczora.
|
|
|
|
Dzisiaj tkwi we mnie już tylko obojętność, A jeszcze wczoraj chciałam świat objąć ręką, jeszcze wczoraj tętniło we mnie szczęście, A dzisiaj jest mi to zupełnie obojętne.
|
|
|
|
Jezu, jakie to śmieszne, tylko on wiedział, chociaż nigdy, nikomu, nie dawałam tego po sobie poznać, ale jednak widział, wiedział, tylko on, on, dotarł do tego miejsca wewnątrz mnie, z którego istnienia nikt inny nawet nie zdawał sobie sprawy i och, kurwa, jakie to piękne, tylko on widzi mnie taką, jaką jestem naprawdę, mimo masek, mimo zbroi, wie, on wie, że jestem słaba, że jestem tragicznie słaba i och kurwa, jakie to wspaniałe, mieć go, nie robić zupełnie nic i nagle stwierdzić, że to byłoby cudowne, jeść z nim śniadania codziennie, przez resztę życia i wiedzieć, wiedzieć, że on myśli, że czuje to samo, chociaż, no och, no przecież jesteśmy za młodzi, ledwo przeskakujemy dwudziestkę i już i już tak, ot tak wiemy, że na pewno, że poukładało nam się w głowach ?
|
|
|
|
Przyszedł choć wcale o to nie prosiłam, usiadł obok mnie mimo tego iż nie było dla nas obojga miejsca, przytulił mając w dupie że wcale tego nie chcę, pocałował nie zważając na to że płaczę, został udając że nie słyszy moich błagań żeby się wynosił, rozkochał w sobie wiedząc że nie mam na to najmniejszej ochoty.
|
|
|
|
czasami musimy przestać analizować przeszłość, przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować rozumem co chce czuć serce. czasem musimy po prostu powiedzieć sobie 'niech się dzieje co chce' i iść dalej.
|
|
|
|
siedziałam na łóżku, otulona kocem, nie chciałam nikogo słuchać, nie chciałam z nikim rozmawiać choć wszyscy starali się mnie rozgryźć, nie chciałam mówić, nie chciałam myśleć, tylko oddychałam i patrzyłam przez okno.. jednak nikt nie mógł tego zrozumieć. tylko ja rozumiałam i wszystkie części mojego ciała i mojej psychiki, które tak strasznie bolały.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
