 |
|
znowu coś jest nie tak między nam
|
|
|
|
to coś o przeznaczeniach, których się nie rozłączy, kiedyś będą o nas pisali książki, o tej miłości co nie miała szans, o miłości w nas, o tym jak mimo przeciwności pokonała czas
|
|
|
|
bo mam już dość, tracę siły, czasem czuję, że się nienawidzimy, że to na niby... że nie ma nas tylko to głupio przerwać
|
|
|
|
kocham na oślep, jeśli kocham w ogóle
|
|
|
|
gdybyś dziś mnie poprosił o opis tego dnia, żebym się cofnął do przeszłości, to ja, powiedziałbym ci tak - o Bogu wiem niewiele, lecz był na pewno tam, jeśli tylko istnieje
|
|
|
|
znasz mnie, ja ciebie znam. choć w oddali.. jesteśmy cały czas jakby na siebie skazani
|
|
|
|
chłonęłaś sen o całkiem innym świecie
|
|
|
|
myślę, że myślimy podobnie nawet jak mamy inne życie
|
|
|
|
bo tu w człowieku dojrzewa pierwiastek, którego nie znajdziesz u Mendelejewa
|
|
|
|
nieprędko ktoś zobaczy tu w tobie królewnę, jak jesteś warta więcej - zmień się, bo tutaj może być lepiej, przecież nie ma tego miasta bez ciebie
|
|
|
|
znów dzieli nas tylko jeden telefon, ja cały czas czekam na niego
|
|
|
|
własne tempo, nie idę tam, gdzie wszyscy biegną
|
|
|
|
Dodaj komentarz
