 |
|
nigdy nie kłam komuś kto Ci ufa i nigdy nie ufaj komuś kto Cie okłamał !
|
|
 |
|
Daj mi rękę i chodź do sypialni, otwórz się dla mnie, po czym przytul i zaśnij.
|
|
 |
|
Niebezpiecznie jest wierzyć, że coś trwa wiecznie.
|
|
 |
|
Kawałkiem szkła uwalniałem schowaną pod skórą ciszę. / Miuosh
|
|
 |
|
Dzisiaj wciąż jest mi mało, a gdy przecinam ciało
Nie czuję bólu, tylko wobec tego świata żałość. / Miuosh
|
|
 |
|
Zacząłem potrzebować tego na co mówisz bliskość
Z nadzieją w sercu, a w oczach z iskrą. / Miuosh
|
|
 |
|
Boga nie wołam już, wiesz? Mam zdarte gardło. / Miuosh
|
|
 |
|
Postanowiłem zostać w łóżku do południa. Może do tego czasu szlag trafi połowę świata i życie będzie o połowę lżejsze.
|
|
 |
|
Miłość to forma uprzedzenia. Kochasz to, czego potrzebujesz, kochasz to, co poprawia ci samopoczucie, kochasz to, co jest wygodne. Jak możesz twierdzić, że kochasz jednego człowieka, skoro na świecie jest dziesięć tysięcy ludzi, których kochałabyś bardziej, gdybyś ich kiedyś poznała? Ale nigdy ich nie poznasz.
|
|
 |
|
" W ogóle studia czy nauka to był jeden wielki miękisz . Nikt nie mówił człowiekowi, co go może spotkać w prawdziwym świecie. Wbijali mu do głowy same teorie, a nigdy nie mówili, jak twardo jest na ulicy. Wykształcenie mogło człowieka okaleczyć do końca życia. Książki mogły go rozmiękczyć. Kiedy je wreszcie odkładał i wychodził tam, gdzie toczy się prawdziwe życie, okazywało się, że potrzebne jest właśnie to, o czym nikt mu nigdy nie mówił."
|
|
 |
|
„Jeżeli już o coś zabiegasz, idź na całego, w przeciwnym razie nawet nie zaczynaj."
|
|
 |
|
Wszystko jest stratą czasu, chyba że człowiek pieprzy się w najlepsze, tworzy w najlepsze, ma się jak najlepiej albo zmierza w kierunku ułudy pod tytułem miłość i szczęście. Wszyscy skończymy w gnojówce porażki – czy nazwiemy to śmiercią czy błędem. Nie jestem elokwentnym osobnikiem, przypuszczam jednak, że dostosowanie się człowieka do biegu rzeczy można nazwać nabieraniem doświadczenia, nawet jeśli nie mamy pewności, że oznacza to mądrość. Z kolei zdarza się też, że człowiek całe życie błądzi, tkwiąc bez przerwy wstanie swego rodzaju odrętwienia i paraliżu. Widzieliście te twarze. Ja widziałem swoją.
|
|
|
|