 |
|
Czasem do szczescia niewiele,wystarczy slowo,usmiech sloneczny...Lub dobre serce kogos bliskiego...troska,tesknota,odzew serdeczny...Tylko dwa slowa wystarcza mile...Plynace z serca,oddane szczerze...By poczuc blogosc skrzydel aniola...I cieplo ktore znaczy tak wiele...Dobrze miec takie czule oparcie...gdy szczescie rano na Ciebie czeka...male"Dzien Dobry"...kawalek wiersza...moze oslodzic zycie czlowieka...
|
|
|
|
"Żyj kolorowo - chwilą tęczową, chwyć każdy dzień, dopóki trwa... i ciesz się swego życia przygodą, życie masz jedno, a czas tak gna..."
|
|
|
|
M iej dobre słowo na każdą okazję które jest zawsze innym przyjazne obdarzaj bliskich, życzliwych Ci ludzi tym co iskierkę radości wzbudzi.
N iedługo potem otrzymasz to samo będzie to wtedy Twoja reklama gdy rzucisz w koło ciepłe spojrzenie odkryjesz przyjaźń i zrozumienie.
D ając więc komuś ciepło w darze czynisz go lepszym w każdym wymiarze siejąc nasiona dobroci w rzędzie wtedy na pewno szczęśliwą będziesz
|
|
|
|
....W malych rzeczach odnajdujemy szczescie...W pieknej muzyce szukamy chwili spokoju...W cudownym obrazie odnajdujemy inspiracje...W slowach wiersza poszukujemy natchnienia...A ciepla w sercach Przyjaciol...
|
|
|
|
Kochac to znaczy isc przed siebie,lecz prawa reke trzymac tak,azeby podac ja w potrzebie,temu kto poczul cierpien smak...Kochac to znaczy dobrotliwie zagladac dusza w ludzka twarz.otwierac serce milosciwe,z ktorego komus czulosc dasz...
|
|
|
|
Dusza moja niespokojna Myśli błądzą gdzieś po świecie Wtedy myślę wciąż o Tobie O rozmowach w internecie. Jesteś czcionką na ekranie Sensem w zdaniu lub w wyrazie Jesteś taka(i) wirtualna(y) Bez dotyku bez obrazu. Nie dostrzegam Twej postaci Dłoni dotknąć nie potrafię Tylko widzę na ekranie Twoją małą fotografię Brak mi Twych oczu i spojrzenia Brak mi Twych ust i głosu brzmienia Brak mi Twych dłoni Co po ekranie Piszą mi "WITAJ" na przywitanie. Kiedy gaszę już komputer Robię to z ogromnym żalem Myślę sobie czy Ty będziesz? Kiedy znowu go odpalę?.
|
|
|
|
Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego świata i na swojej drodze zapala zgaszone gwiazdy.
|
|
|
|
Każdy z nas posiada ogród swego życia. Każdy z nas go pielęgnuje.Sadzimy uczucia, podlewamy radości,wyrywamy klęski i porażki... Tylko my sami jesteśmy,odpowiedzialni za piękno naszego ogrodowego raju. Tylko my sami jesteśmy ogrodnikiem własnych dusz... Tylko my sami decydujemy o nas! DLATEGO ... Potrzebne są lata,aby zrozumieć jak piękne są chwile ... I...JEŻELI........ Żyjesz tak jak myślisz to, myśl i żyj najpiękniej jak potrafisz..
|
|
|
|
Bogactwo uczuć tworzy człowieka, a życie jest kręte niczym rzeka, jak postępować by być lubianym, kochać i jednocześnie być kochanym. Lekarstwo znaleźć na swoje życie, żyć pełną piersią ciągle w rozkwicie, smutki odsuwać na dalszy plan, oczekiwać tylko dobrych zmian. W drugim człowieku zobaczyć człowieka, bo przecież tak szybko życie ucieka, dobry ślad tutaj po sobie zostawić, szanować, kochać i dobrze się bawić
|
|
|
|
Przyszedł do mnie anioł
Z poszarpanym skrzydłem
I panicznym strachem
W pięknych nieba oczach
Jego blada twarz
Wykrzywiona grymasem bólu
Wzywała pomocy każdym ruchem warg
Zapytałem skąd ten wygląd
I rozpacz prawdziwie ludzka
„Jestem upadłym aniołem”
Odpowiedział smutno
Utonąłem w myślach
Zostawiwszy anioła
Na bezludnej wyspie
Pełnej ludzkich zmartwień
I dopiero na dnie
Dobiegł mnie słaby głos
„Upadłem, bo jestem
Twoim aniołem stróżem"
|
|
|
|
Raz staruszek, spacerując w lesie, Ujrzał listek przywiędły i blady I pomyślał: - Znowu idzie jesień, Jesień idzie, nie ma na to rady! I podreptał do chaty po dróżce, I oznajmił, stanąwszy przed chatą Swojej żonie, tak samo staruszce Jesień idzie, nie ma rady na to! A staruszka zmartwiła się szczerze, Zamachała rękami obiema: - Musisz zacząć chodzić w pulowerze. Jesień idzie, rady na to nie ma! Może zrobić się chłodno już jutro Lub pojutrze, a może za tydzień? Trzeba będzie wyjąć z kufra futro, Nie ma rady, jesień, jesień idzie! A był sierpień. Pogoda prześliczna. Wszystko w złocie trwało i w zieleni. Prócz staruszków nikt chyba nie myślał O mającej nastąpić jesieni. Ale cóż, oni żyli najdłużej, Mieli swoje staruszkowe zasady I wiedzieli, że wcześniej czy później - Jesień przyjdzie. Nie ma na to rady.
|
|
|
|
Przyjaźń przychodzi po cichu. Nie woła: Popatrz! Tutaj jestem! Przycupnięta w kąciku czeka, aż będzie potrzebna. Przyjaźń nie chodzi za Tobą krok w krok. Pozwala ci odlecieć, gdy masz na to ochotę. I zawsze bez wyrzutów cieszy się, gdy wracasz...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
