 |
|
kurwa znów mi przykro, znów błądzę, i piję, i chcę pierdolić to wszystko, i chcę wyjść stąd, i kurwa zniknąć
|
|
|
|
powiedz, co masz z życia? ja mam parę ran nie do zszycia
|
|
 |
|
"Jesteś jak rzadki kwiat w ogrodzie botanicznym"
|
|
|
|
pamiętam to zbyt dobrze, by postawić teraz na tym krzyżyk
|
|
 |
|
Podobno nic nie trwa wiecznie i wszystko można zniszczyć. Podobno wszystko kiedyś się kończy i zostaję tylko kurz. Podobno. A teraz weź tą kartkę, otwórz ją i przeczytaj co na niej napisałem. Teraz pognieć ją, oderwij kawałek, niszcz. Otwórz znowu kartkę. Słowa dalej są, prawda? Widzisz jeśli mówię, że Cię kocham i chcę być z Tobą zawsze to nieważne jak bardzo będziesz mnie ranić, te słowa nie znikną, bo to jedyne co trwa wiecznie na tym świecie, schowane w moim sercu tylko dla Ciebie.
|
|
|
|
Nocą jestem archeologiem, który szuka śladów nas, Twojej miłości. Dokładnie przeczesuje każdy skrawek swoich snów, swojego umysłu by wydobyć z nich nawet najmniejszą cząstkę Ciebie i wykreować z niej powód by oddychać.
|
|
|
|
ciężko jest patrzeć jak odchodzisz,
nieco miałem nadzieję, że zostaniesz
|
|
|
|
może jestem zbyt zajęty byciem Twoim, żeby zakochać się w kimś nowym
|
|
|
|
noce zostały stworzone głównie po to, by mówić rzeczy,
których nie potrafisz powiedzieć następnego dnia
|
|
|
|
wiem, potrzebujesz tego, czego ja nigdy mogę Ci nie dać, nie dlatego, że nie chcę Ci dać, a dlatego, że sam tego nie mam
|
|
|
|
Dodaj komentarz
