 |
Wszyscy od dziecka uczyli nas kochać, ale nikt nie powiedział jak przestać.
|
|
 |
Świat iluzji i złudzeń. Teatr umysłu,
burdel podświadomości na najwyższym piętrze abstrakcji.
|
|
 |
są gesty, które doceniamy dopiero gdy kończą się bezpowrotnie.
|
|
 |
po prostu samotna, samotna wśród takich samych jak ja.
|
|
 |
każdy z nas spieprzył kilka niezłych opcji.
|
|
 |
i ciągle zadaje pytanie, co mną wtedy kierowało, że Ci zaufałam.
|
|
 |
niepełnosprawna miłość, zamknięta w psychiatryku.
|
|
 |
idąc. przede mną chłopak, dwa razy ode mnie młodszy i rzeczywistrzy. kładzie nieśmiało ,zuchwale dłoń na biodrze dziewczyny.
|
|
 |
dla ciebie będe głośno szeptać i cicho krzyczeć.
|
|
 |
docenisz jak stracisz.. doceniłam/
|
|
|
|