 |
|
pójdę do najdroższej cukierni w mieście. siądę przy gigantycznym oknie i zamówię najbardziej kaloryczne ciastko jakie będą w stanie mi zaserwować. kiedy już zapłacę, cała upaprana w lukrze wyjdę na ulicę. stanę w strugach deszczu i będę pytać przechodzących mężczyzn czy nie zechcieliby pomóc mi pozbyć się lepiącego cukru pudru, który zagościł na moich ustach.
|
|
|
|
- kocham Cię. - powiedział. właśnie wtedy, zatkała sobie palcami uszy. - nie ignoruj mnie! - wykrzyczał. - wcale Cię nie ignoruję tylko słucham, co ciekawego mają mi do powiedzenia moje palce.
|
|
|
|
nie płaczę łzami. kiedy jest mi źle wylewam z siebie hektolitry uczuć w postaci cieczy. dawkuję sobie je na maleńkie krople, subtelnie spływające po moich policzkach. siadam w kącie pokoju i dmucham do kubka kakao, przekonując je aby wreszcie wystygło. trenuję taktykę nie myślenia. nawet nie zdajesz sobie sprawy jak ciężkie, są ciosy zadane przez samą siebie. nawet nie wiesz jak jest ciężko, kiedy nawet cholerny dywan kojarzy mi się z Tobą. przecież to na nim znalazłeś mnie w środku nocy, kiedy usnęłam nad książkami ucząc się na podłodze. przecież to wtedy, położyłeś się obok mnie i zrobiłeś mi te perfekcyjne ściągi, które uratowały mnie niczym superbohater z kreskówki.
|
|
|
|
czasami mam wrażenie, że nie żyję. że moje życie jest jakąś denną kopią, kopii. stoję obok. słyszę, czuję. ale nie jestem w stanie wykrzesać z siebie żadnej reakcji. tak jakbym stała obok ciała. moja podświadomość ma włączony tryb czuwania, ten który nie pozwala mi na racjonalne myślenie. ten, który wyprał mnie z uczuć dokładnie tak jak pierze się swoje ulubione jeansy.
|
|
|
|
kochaj mnie za inteligencje, poczucie humoru i wrodzoną subtelność. na moim tyłku kiedyś pojawią się rozstępy, a piersi w końcu przestaną się bronić przed grawitacją.
|
|
|
|
przychodzi moment, kiedy przestajesz marzyć o siedzeniu na huśtawce podczas deszczu z różową wstążką we włosach. kiedy jedyne na co masz ochotę to filiżanką japońskiej herbaty, która pobudza każdy z Twoich zmysłów. nareszcie potrafisz rozdzielać ludzi którzy Cię ranią na tych, którzy nie, są Ciebie warci i tych dla których warto cierpieć. w końcu rozumiesz, że milczenie jest jedną z najbardziej perfidnych rodzai kłamstw. zaczynasz rozumieć, że musisz cierpieć w ciszy bo nikt nie będzie współczuł Twoim łzom, które zgotowałaś sobie na własne życzenie. dorastasz. machasz dzieciństwu dłonią na pożegnanie, mając świadomość że uciekło niemal bezpowrotnie.
|
|
 |
|
Pomalowałam paznokcie na czarny kolor, który odzwierciedla mój zły nastrój wywołany przez Ciebie. Jednak na ten czarny kolor nałożyłam delikatną warstwę bezbarwnego lakieru z drobinkami niebieskich diamencików, który wyraża moją nadzieję.. Nadzieję na lepsze jutro z Tobą..
|
|
|
|
I za każdym razem, gdy poznaję kogoś nowego wydaje mi się, ze jest inny, lepszy od tego poprzedniego.. Jednak po chwili szczęścia przekonuję się, że jednak niestety się mylę..
|
|
|
|
Nienawidzę się z Tobą kłócić.. nie w ten sposób,nie tak..Jednak Ty nie nawet próbujesz tego wyjaśnić,nie starasz się by to naprawić..Mimo, ze robisz sie dostępny na gadu zaraz po moim zalogowaniu nic nie piszesz..Nie odzywasz się ani słowem,nic z tym nie robisz..Zbyt wiele nieporozumień, niedomówień i niejasności między nami..Kolejny raz wpakowałam się w coś co chyba nie ma sensu, kolejny raz zbyt mocno się zaangażowałam, kolejny raz zbyt wiele sobie wyobrażałam i kolejny raz się pomyliłam..A wczoraj było tak pieknie i mogło być nadal.. Szkoda tylko, ze dobre momenty tak szybko mijają pozostawiając tylko w pamięci puste wspomnienia,które nawet z biegiem czasu ciężko jest wymazać..
|
|
|
|
zdałam sobie sprawę, że go kocham kiedy odłożył mnie subtelnie pijaną do pościelonego ówcześnie przez niego łóżka, a jedynym gestem jaki wykonał w moim kierunku był pocałunek w czoło.
|
|
|
|
- kocha mnie. - skąd o tym wiesz? - przecież znam każdą z jego najbrutalniejszych zbrodni.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
