|
Wiesz, Tobie jednemu mężczyźnie chciałabym dać, tak zwyczajnie, tak najzwyczajniej w świecie - jak podarunek imieninowy czy urodzinowy - całe moje życie. Bez reszty. Chciałabym być z Tobą i podróżować z Tobą, i czekać na Ciebie wtedy, kiedy nie mógłbyś mnie ze sobą zabierać. Chciałabym dla Ciebie utrzymywać dom w czystości i robić zapasy na zimę, kompoty, konfitury, marynować grzyby i inne wspaniałości. Chciałabym Tobie zrobić na drutach długi długi ciepły szalik i ciepły sweter, i ciepłe rękawiczki, i ciepłą czapkę, i bardzo ciepłe skarpety, i w ogóle. Bo to tak jest, że dla siebie, owszem, można coś tam zrobić, ale dla drugiego człowieka to już można coś niesamowicie pięknego zrobić, wszystko. Wszystko. I, czy ja wiem... może jutro zgaśnie słońce, przecież może; albo nam je przesłoni, na zawsze, jakiś straszny potworny grzyb... Przecież może. I wiesz - może to dla Ciebie oczywiste, ale też Ci chcę o tym powiedzieć, powiedzieć wprost, że jestem za wiernością, za wiernością absolutną..
|
Dodaj komentarz
